Gravamen w razie kasacji wniesionej przez podmioty kwalifikowane (art. 521 k.p.k.)

Z treści art. 425 § 3 k.p.k. wynika, że gravamen („uciążliwość rozstrzygnięcia”) stanowiąc procesowe conditio sine qua non dopuszczalności środka odwoławczego nie może mieć zastosowania do żadnego z podmiotów uprawnionych do wnoszenia tzw. kasacji nadzwyczajnej (art. 521 k.p.k.).W postępowaniu karnym nie zapadają bowiem żadne rozstrzygnięcia, ani też nie dokonuje się żadnych ustaleń, które mogłyby w jakikolwiek sposób „naruszać prawa” lub „szkodzić interesom” podmiotom wskazanym w wyżej wymienionym przepisie. W tym sensie ocena dopuszczalności kasacji nadzwyczajnej z punktu widzenia tego, czy spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 425 § 3 k.p.k. jest w istocie irrerlewantna.

Przepis art. 518 k.p.k. stanowi, że przepisy działu IX Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio do postępowania w trybie kasacji, jeżeli przepisy rozdziału 55 nie stanowią inaczej. Przepis art. 521 k.p.k. należy do tej kategorii regulacji prawnych, które autonomicznie określają uprawnienia podmiotów kwalifikowanych do wniesienia kasacji, w tym Rzecznika Praw Obywatelskich.

Postanowienie SN z dnia 13 września 2016 r., V KK 36/16

Standard: 41660 (pełna treść orzeczenia)