Pojęcie broni palnej
Pojęcie broni palnej w rozumieniu art. 263 k.k.
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Art. 4 ustawy o broni i amunicji zawiera definicje zawartych w niej określeń „broń palna” (ust. 1 pkt 1) oraz „amunicja” (ust. 3). Według nich ilekroć w ustawie jest mowa o broni, to należy przez to rozumieć bron bojową, bron myśliwską, sportową, gazową, alarmową i sygnałową.
Wyrok SN z dnia 16 grudnia 2020 r., IV KK 420/19
Standard: 77684 (pełna treść orzeczenia)
Gotowe lub obrobione istotne części broni lub amunicji uważa się za broń lub amunicję. Istotnymi częściami broni palnej są natomiast szkielet broni, baskila, lufa, zamek i komora zamkowa.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 22 czerwca 2017 r., II AKa 150/17
Standard: 77672 (pełna treść orzeczenia)
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z 21.5.1999 r. o broni i amunicji, bronią palną jest każda przenośna broń lufowa, która miota, jest przeznaczona do miotania lub może być przystosowana do miotania jednego lub większej liczby pocisków lub substancji w wyniku działania materiału miotającego.
Z kolei art. 4 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy z 21.5.1999 r. wskazuje, że bronią palną jest broń bojowa, myśliwska, sportowa, gazowa, alarmowa i sygnałowa.
Z wymienionych przepisów wynika, że bronią palną jest urządzenie spełniające elementy definicyjne określone w art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy. Stwierdzenie, że dane urządzenie stanowi broń palną alarmową wymaga zaś dodatkowego ustalenia, że posiada ono cechy określone w art. 7 ust. 3 tej ustawy (por. uchw. SN (7) z dnia 29.1.2004 r., I KZP 39/03; post. SN z dnia 22.1.2003 r., I KZP 40/02).
Dodać należy, że przepis art. 7 ww. ustawy wymienia cechy charakterystyczne, którym muszą odpowiadać wszystkie urządzenia zaliczane do zbioru broni palnej, a nie tylko te, które zostały przykładowo wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Wynika stąd, że bronią palną są wszystkie urządzenia, które zostały do niej zaliczone w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz te które nie zostały wymienione w tym przepisie, ale które posiadają cechy, o których mowa w art. 7 ust. 1.
Dla ustalenia, czy jakieś urządzenie stanowi broń palną należy więc sprawdzić, czy zostało ono wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy (jeżeli tak, to bez wątpienia jest ono bronią palną), a jeżeli nie, to należy ustalić, czy odpowiada ono elementom definicyjnym podanym w art. 7 ust. 1 ustawy.
Innymi słowy, cytowana ustawa w art. 4 ust. 1 pkt 1 zawiera niepełną definicję broni palnej. Jest to definicja niepełna, ponieważ nie wymienia wszystkich elementów zbioru urządzeń określanych jako broń palna, zaliczając do nich jedynie przykładowo (na co wskazuje zwrot ), między innymi, broń alarmową. Tym samym, do broni palnej zaliczyć będzie można także inne urządzenia, aniżeli broń bojową, myśliwską, sportową, gazową, alarmową i sygnałową. Mogą to być nietypowe urządzenia, które pojawią się, wraz z rozwojem technicznym typów i rodzajów broni, a które, nie będąc wymienionymi rodzajami broni palnej, będą wypełniały kryteria definicyjne z art. 7 cyt. ustawy.
Wymieniony przepis zawiera definicję broni palnej, wskazując na te wszystkie cechy charakterystyczne, którym odpowiadać muszą wszystkie elementy zbioru urządzeń określanych jako broń palna, a nie tylko te, które zostały przykładowo wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Inaczej mówiąc, bronią palną są te wszystkie urządzenia, które do niej zostały zaliczone w art. 4 ust. 1 pkt 1, oraz te, które nie zostały tak nazwane, a które mogą pojawić się w przyszłości.
Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 22 marca 2017 r., II AKa 42/17
Standard: 40880 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 40883 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 40882 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 42337 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 40878 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 81026 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 40879 (pełna treść orzeczenia)