Ograniczenie rozpoznania środka odwoławczego (art. 436 k.p.k.)

Przepis art. 436 k.p.k. ma charakter fakultatywny, a zatem możliwość ograniczenia rozpoznania środka odwoławczego przez sąd II instancji jest tylko i wyłącznie prawem tego sądu, a nie obowiązkiem. Ograniczenie to dotyczy tylko sytuacji, gdy rozważenie danego zarzutu i wskazanego w nim uchybienia, względnie uchybienia uwzględnianego z urzędu, jest wystarczające do wydania orzeczenia, a jednocześnie rozpoznanie pozostałych uchybień jest bezprzedmiotowe albo przedwczesne.

Do prerogatyw sądu odwoławczego należą ocena i podjęcie decyzji, czy w danej sprawie zaistniały warunki do ograniczenia wynikającego z art. 436 k.p.k. i sąd skorzysta z tej możliwości, czy też należy rozpoznać wszystkie zarzuty podniesione w apelacji. Jeśli sąd uzna za niezbędne rozpoznanie środka odwoławczego w całości, nie można tylko z tego powodu skutecznie zarzucać mu rażącego naruszenia art. 436 k.p.k. 

Postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2015 r., V KK 195/14

Standard: 40740 (pełna treść orzeczenia)