Prowokacja
Prowokacja (art. 24 k.k.)
Termin „prowokacja” w znaczeniu potocznym oznacza „działanie mające wywołać u kogoś odpowiednią, zamierzoną reakcję, spowodować dokonanie czynu o następstwach zgubnych dla tej osoby lub osób z nią związanych”. W ujęciu prawnym prowokacja jest nakłanianiem określonej osoby do popełnienia czynu zabronionego w celu skierowania przeciwko tej osobie postępowania karnego i jest to działanie podlegające odpowiedzialności karnej (art. 24 k.k.).
Istotą prowokacji jest nakłanianie zindywidualizowanej osoby, poprzez słowa, gesty, które zmierza do wzbudzenia woli popełnienia czynu zabronionego.
Podkreślić należy, że taki sposób działania, tj. posługiwanie się prowokacją, został zalegalizowany przez ustawodawcę tylko i wyłącznie dla określonych służb i w ściśle określonych sytuacjach tj. dla Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego.
Wyrok SR w Białymstoku z dnia 20 listopada 2013 r., XV K 742/13
Standard: 40662 (pełna treść orzeczenia)
Prowokacja jest to działanie podjęte w celu skłonienia innej osoby do popełnienia przestępstwa, aby przeciwko tej osobie skierowane zostało postępowanie karne (art. 24 k.k.). W języku potocznym błędnie używa się tego określenia odnośnie do działania podjętego bez takiego zamiaru polegającego na zachowaniu wyzywającym.
Wyrok SA w Krakowie z dnia 1 lipca 2004 r., II AKa 128/04, KZS 2004, nr 7-8, poz. 47
Standard: 75465
Standard: 75468