Zawity termin do uzupełnienia braku formalnego pisma procesowego; przywrócenie terminu z art. 120 § 1 k.p.k.

Treść art. 120 § 1 k.p.k. jest jednoznaczna i nie przewiduje możliwości przedłużenia terminu do usunięcia braków formalnych. 

Termin przewidziany w treści art. 120 k.p.k., nie jest terminem zawitym, jest terminem stanowczym, który należy uznać za prekluzyjny. Procesowym jego skutkiem w sytuacji nieusunięcia braków w terminie jest uznanie pisma za bezskuteczne. Zgodnie z obowiązującymi przepisami jedynie terminy zawite z uwagi na ich niedotrzymanie, ewentualnie mogą zostać przywrócone - w wypadku spełnienia pozostałych przesłanek. Prawidłowo zatem w zaskarżonym orzeczeniu wskazano, że termin do uzupełnienia braków formalnych nie jest terminem zawitym i tym samym nie ma do niego zastosowania przewidziana w art. 126 k.p.k. instytucja przywrócenia terminu.

Postanowienie SN z dnia 6 marca 2023 r., V KZ 3/23

Standard: 76718 (pełna treść orzeczenia)

Określony w art. 120 § 1 k.p.k. siedmiodniowy termin do uzupełnienia braku formalnego pisma procesowego, w tym wypadku wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, nie ma charakteru zawitego, a zatem nie podlega przywróceniu, jako że art. 126 k.p.k. przywracania terminów innych niż zawite nie przewiduje.

Wobec powyższego jedynym środkiem prawnym mogącym prowadzić do odzyskania przez skazanego prawa do otrzymania pisemnego uzasadnienia wyroku sądu drugiej instancji było zaskarżenie zarządzenia o odmowie przyjęcia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sam jednak termin do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, co oczywiste, jest terminem zawitym i jako taki, może zostać on przywrócony, o ile zachodziłyby okoliczności, o których mowa w art. 126 § 1 k.p.k.

Postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2019 r., V KZ 23/19

Standard: 76796 (pełna treść orzeczenia)