Różnica między wymuszeniem rozbójniczym a zmuszaniem (art. 191 k.k.)
Wymuszenie rozbójnicze (art. 282 k.k.) Zmuszenie do określonego działania, zaniechania lub znoszenia (art. 191 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Różnica między przestępstwem z art. 282 k.k. a przestępstwem z art. 191 § 2 k.k. tkwi w celu działania sprawcy. Warunkiem bytu przestępstwa z art. 191 § 2 k.k. jest istnienie wierzytelności i sprawca działaniem swoim zmierza do wyegzekwowania zwrotu tej wierzytelności, podczas gdy sprawca czynu z art. 282 k.k. używając środków opisanych w tym przepisie działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jemu nienależnej.
Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 30 sierpnia 2017 r., II AKa 155/17
Standard: 77978 (pełna treść orzeczenia)
W zasadniczej części znamiona art. 282 k.k. i art. 191 § 2 k.k. charakteryzujące sposób działania sprawcy pokrywają się, jednakże w przypadku przestępstwa zmuszania określonego w art. 191 § 2 k.k. ustawodawca wymaga, aby sprawca działał w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, natomiast w przypadku wymuszenia rozbójniczego - działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.
W sytuacji, gdy ustalenia faktyczne w sprawie nie uzasadniają twierdzenia, że sprawca pozostawał, chociażby w błędnym, przeświadczeniu o przysługującej mu wierzytelności, wówczas nie sposób przyjąć, że spełnione zostały znamiona strony podmiotowej określonej w art. 191 § 2 k.k. i w konsekwencji zachowanie sprawcy kwalifikować należy jako działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.
Oskarżony żądał od pokrzywdzonego pieniędzy, powołując się na istnienie rzekomo przysługującej mu wierzytelności, chcąc w ten sposób powiększyć własny majątek, co w sposób oczywisty prowadzi do wniosku, że działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Swoją wolą i świadomością obejmował zarówno ww. cel, jak i sposób działania zmierzający do osiągnięcia tego celu, działał więc w zamiarze bezpośrednim kierunkowym, wypełniając tym samym znamiona strony podmiotowej wymuszenia rozbójniczego.
Wyrok SR Poznań – Grunwald i Jeżyce z dnia 7 kwietnia 2017 r., III K 1109/16
Standard: 39582 (pełna treść orzeczenia)