Zamiar ewentualny przy przestępstwie zabójstwa

Zgodnie z uznaną z w pełni wiarygodną opinią biegłej z zakresu medycyny sądowej, przyczyną śmierci pokrzywdzonego były skutki uderzeń zadanych kijem. Czynnikiem dodatkowym jedynie, niekorzystnym w mechanizmie zgonu był wstrząs krwotoczny będący skutkiem krwawienia zarówno związanego z uderzeniami zadanymi kijem, jak i na skutek bardzo intensywnego krwawienia zewnętrznego z doznanych bardzo licznych ran powłok głowy oraz związana z tymi obrażeniami utrata krwi. W ocenie Sądu Apelacyjnego tak poczynione ustalenia nie pozwalają na przypisanie oskarżonym działania w zamiarze bezpośrednim zabójstwa, tj. tego, że chcieli je popełnić. W pełni natomiast wyczerpuje znamiona zabójstwa w zamiarze ewentualnym

Wyrok SA w Gdańsku z dnia 9 czerwca 2021 r., II AKa 16/21

Standard: 76421 (pełna treść orzeczenia)

Oskarżona zadając ciosy nożem nie tylko przewidywała, ale i godziła się na śmierć pokrzywdzonego. Żadną miarą nie można przyjąć, że oskarżona swoją umyślnością obejmowała wyłącznie ciężkie uszkodzenie ciała. Świadczy o tym jednoznacznie umiejscowienie spowodowanych przez oskarżoną obrażeń. K. Ł. spowodowała ranę kłutą w linii środkowo – obojczykowej prawej w VII międzyżebrzu, drążącą do światła klatki piersiowej i jamy brzusznej.

Rodzaj użytego przez oskarżoną narzędzia (nóż kuchenny) oraz siła i umiejscowienie jednego z dwóch zadanych ciosów są faktami, które jednoznacznie świadczą o zamiarze zabójstwa. Każdy przeciętny człowiek zdaje sobie sprawę, że uderzenie nożem w okolice klatki piersiowej, gdzie znajdują się kluczowe dla życia organy, może skutkować zgonem.

Każda osoba, która zadaje cios nożem w te okolice ciała nie tylko przewiduje, że może w ten sposób doprowadzić do śmierci, ale też na nią się godzi. Oskarżona zatem zadając cios w okolice klatki piersiowej musiała wyobrażać sobie skutek śmiertelny i go akceptować. W chwili zadawania ciosu nożem w okolice klatki piersiowej oskarżona nie miała podstaw, aby zakładać, że w ten sposób nie spowoduje śmierci pokrzywdzonego.

Wyrok SA w Białymstoku z dnia 8 czerwca 2021 r., II AKa 42/21

Standard: 63089 (pełna treść orzeczenia)