Brak optymalizacji normy prawnej

To, że "coś", jakieś posunięcie czy rozwiązanie zawarte w prawie - jest niecelowe, nie pragmatyczne, kontrproduktywne - nie przesądza w automatyczny sposób, że rozwiązanie takie jest niekonstytucyjne. Czym innym jest dyskwalifikacja jakiejś normy dlatego że jest ona niezgodna z Konstytucją, a czym innym zarzut braku jej optymalizacji (że można sobie wyobrazić normę bardziej udanie realizującą zamierzone cele).

Dopiero wykazanie, że wprowadzenie określonego, pozbawionego cech funkcjonalności rozwiązania prawnego, np. uniemożliwia korzystanie z konstytucyjnego prawa podmiotowego (tak w wyroku K 14/03, 7 stycznia 2004 r.), albo wprowadzenie określonego rozwiązania oznacza wprowadzenie nadmiernego, nieproporcjonalnego ciężaru (w porównaniu do innych, alternatywnych rozwiązań), może stać się podstawą zarzutu niekonstytucyjności (art. 2 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji). Oczywiście, wniosek stający się podstawą wdrożenia kontroli, musi obejmować stosowny zarzut.

Wyrok TK z dnia 21 września 2004 r., K 34/03

Standard: 652 (pełna treść orzeczenia)