Wprowadzenie w dużych ilościach do obrotu jaj zakażonych salmonellą (art. 165 § 1 pkt 1 k.k.)
Sprowadzenie szczególnego rodzaju bezpośredniego niebezpieczeństwa (art. 165 k.k.)
W sprawie chodzi o spowodowanie zagrożenia epidemiologicznego a nie epidemii. Natomiast bez wątpienia wprowadzenie do obrotu jaj i to w ilości ponad siedmiu tysięcy, które mogły być skażone bakteriami salmonelli, takie zagrożenie spowodowało. Poza tym nie można zapominać, że salmonellozy znajdują się w wykazie chorób zakaźnych i zakażeń stanowiącym załącznik do Ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U.2008.234.1570) co również potwierdza, że tego typu choroba stanowi zagrożenie epidemiologiczne i jej zwalczanie podlega rygorom przepisów powyższej ustawy.
W świetle całości powyższych rozważań, jako całkowicie słuszne jawi się przypisanie P. M. popełnienia przestępstwa z art. 165 § 1 pkt. 1 k.k. Jego bowiem zachowanie polegające na wprowadzeniu do obrotu ponad siedmiu tysięcy jaj z kurnika w którym były ogniska Salmonelli Typhimurium poprzez sam fakt, że mogło to doprowadzić do zachorowania wielu ludzi na salmonellę znamiona tego przestępstwa wypełniło. Można powiedzieć, że szczęśliwie dla oskarżonego i osób spożywających jaja z jego fermy nie stwierdzono zachorowań. W takim bowiem przypadku postępowanie oskarżonego musiałoby podlegać odmiennemu prawno karnemu wartościowaniu. Natomiast brak zachorowań u ludzi, wcale nie powoduje co zdaje się błędnie zakłada apelujący, iż czyn oskarżonego nie powinien być kwalifikowany w oparciu o art. 165 § 1 pkt. 1 k.k.
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 11 października 2012 r., II AKa 165/12
Standard: 20511 (pełna treść orzeczenia)
Wprowadzenie w dużych ilościach do obrotu jaj zakażonych salmonellą, jak też jaj pochodzących od kur zakażonych tymi bakteriami, sprowadza realne niebezpieczeństwo powszechne dla życia lub zdrowia znacznej liczby ludzi i przez to wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art. 140 § 1 pkt 1 lub 2 k.k. [art. 165 § 1 pkt 1 k.k.]
W odróżnieniu od innych przestępstw materialnych świadomość sprawcy narażającego na niebezpieczeństwo musi dotyczyć nie tylko możliwości powstania, w wyniku jego zachowania, skutku bezpośredniego (niebezpieczeństwa), ale również i wysokiego prawdopodobieństwa powstania dalszych skutków nadających zaistniałej sytuacji niebezpieczny charakter.
Z poczynionych przez Sąd Wojewódzki ustaleń faktycznych wynika, że wprowadzone przez oskarżonych do obrotu jaja w liczbie 50.000 szt. pochodziły od stad kur, które zarażone były salmonellą, i jako takie powinny być - zgodnie z decyzją Państwowego Inspektora Sanitarnego - przeznaczone bądź do utylizacji, bądź do przerobu termicznego (na proszek jajeczny lub pastę).
W świetle poczynionych przez Sąd Wojewódzki ustaleń faktycznych należało przyjąć, że oskarżeni mieli świadomość tego, iż ich zachowanie prowadzi wprost do skutku bezpośredniego (niebezpieczeństwa powszechnego), wysokie prawdopodobieństwo zaś powstania dalszych skutków wynikało z tego, że powszechnie znane są fakty, o czym informują środki masowego przekazu, iż zakażenie żywności (najczęściej jaj) salmonellą wywołuje zatrucie znacznej ilości ludzi.
Wyrok SN z dnia 12 sierpnia 1988 r., III KR 253/88
Standard: 39204 (pełna treść orzeczenia)