Doręczenie wyroku z uzasadnieniem byłemu pełnomocnikowi w razie wypowiedzenia pełnomocnictwa
Doręczenie wyroku z uzasadnieniem (art. 331 k.p.c.) Wniosek o uzasadnienie wyroku (art. 328 k.p.c.) Wypowiedzenie pełnomocnictwa z wyboru (art. 94 k.p.c.)
W razie doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem byłemu pełnomocnikowi już po zawiadomieniu sądu o wypowiedzeniu pełnomocnictwa, doręczenie to będzie nieskuteczne, choćby samo wysłanie odpisu wyroku z uzasadnieniem byłemu pełnomocnikowi nastąpiło jeszcze przed zawiadomieniem sądu o wypowiedzeniu pełnomocnictwa.
W sytuacjach, w których zdarzenia te następują w tym samym dniu, rozstrzygnięcie o skuteczności doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem byłemu pełnomocnikowi mogłoby teoretycznie nastąpić przez porównanie godziny i minuty tego doręczenia z godziną i minutą zawiadomienia sądu o wypowiedzeniu pełnomocnictwa. Gdyby ustalony z uwzględnieniem godzin i minut czas doręczenia był wcześniejszy od czasu zawiadomienia, doręczenie byłoby skuteczne, gdyby zaś był późniejszy, doręczenie byłoby nieskuteczne. Nie zawsze jednak da się ustalić określony w godzinach i minutach czas obu zdarzeń, dlatego że w dziedzinie postępowania cywilnego ustawa tylko wyjątkowo wiąże skutki prawne z chwilą zdarzenia określoną w godzinach i minutach; minimalną jednostką czasu przy obliczaniu terminów jest tu w zasadzie dzień (zob. postanowienie SN z dnia 25 października I CZ 153/12). W związku z tym należy odmówić skuteczności na podstawie art. 94 §1 k.p.c. doręczeniu odpisu wyroku z uzasadnieniem byłemu pełnomocnikowi we wszystkich tych przypadkach, w których dzień doręczenia pokrywa się z dniem zawiadomienia sądu o wypowiedzeniu pełnomocnictwa.
Przyjęta wykładnia art. 94 § 1 k.p.c. pozostaje w zgodzie z poglądami preferującymi takie rozumienie i stosowanie przepisów postępowania, które w sytuacjach wątpliwych nie powoduje dla stron skutków negatywnych dalej idących niż te, które wyraźnie wynikają z ustawy (por. postanowienie SN z dnia 8 stycznia 2010 r., IV CZ 107/09).
Postanowienie SN z dnia 12 kwietnia 2013 r., IV CZ 20/13
Standard: 39132 (pełna treść orzeczenia)