Zakaz reformationis in peius w stosunku do ustaleń faktycznych; zmiana opisu czynu
Zakaz reformationis in peius (art. 434 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Za „złamanie” zakazu reformationis in peius uważa się również sytuację, w której organ odwoławczy wprowadza do opisu czynu niekorzystne dla oskarżonego okoliczności, które wcześniej w tymże opisie nie występowały, choć zostały ustalone przez sąd pierwszej instancji i znalazły odzwierciedlenie w treści uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia.
Wyrok SN z dnia 9 maja 2018 r., V KK 406/17
Standard: 76940 (pełna treść orzeczenia)
Dookreśleniu (doprecyzowaniu) opisu czynu z art. 299 § 1 kk, poprzez wskazanie, że przedmiotem czynności wykonawczych tego przestępstwa były środki stanowiące korzyści uzyskane z obrotu paliwami, od których nie odprowadzano należnego podatku akcyzowego (a zatem dookreśleniu w ten sposób przestępstwa bazowego), nie sprzeciwia się pośredni zakaz reformationis in peius, albowiem nie skutkuje to naruszeniem tożsamości czynu, jak również nie wiąże się z poczynieniem nowych, niekorzystnych dla oskarżonych ustaleń faktycznych, gdyż tego rodzaju ustalenia zostały już poczynione w pierwszym postępowaniu głównym.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 8 marca 2018 r., II AKa 590/17
Standard: 79219 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 41143
Standard: 6561
Standard: 39049
Standard: 23734
Standard: 17657
Standard: 21688