Wyprowadzenie majątku do nowoutworzonej jednostki (art. 301 § 1 k.k.)

Przepis art. 301 kk chroni interesy wierzycieli, którzy ponoszą szkodę w chwili, gdy majątek dłużnika ulega faktycznemu zubożeniu. Wierzyciele są zainteresowani wyłącznie tymi czynnościami, których skutkiem jest pomniejszenie majątku dłużnika, natomiast nie jest dla nich istotne, co z tym majątkiem się dzieje, a w szczególności – czy został on wchłonięty do innej masy majątkowej, czy też nie. Relewantne i kluczowe jest – z punktu widzenia prawnokarnego wartościowania – to z jakiego majątku wierzyciele mogą być zaspokojeni (tak wyrok SA w Łodzi z dnia 15 XII 2011r., II AKa 133/11).

Na ustawowy opis tego przestępstwa składają się zatem dwa zachowania: tworzenie nowej jednostki gospodarczej i przeniesienie na nią składników majątku, z których mogliby zaspokajać się wierzyciele. Skutkiem tak określonego zespołu dwóch zachowań jest udaremnienie lub ograniczenie zaspokojenia należności kilku („ich") wierzycieli.

Działanie oskarżonego, aby móc realizować znamiona czynu z art. 301 § 1 kk, musi polegać na udaremnianiu lub ograniczaniu przez dłużnika zaspokojenia należności kilku wierzycieli przez tworzenie w oparciu o przepisy prawa nowej jednostki gospodarczej i przenoszenie na nią składników majątku dłużnika

Wyrok SO w Gliwicach z dnia 22 grudnia 2017 r., VI Ka 904/17

Standard: 38964 (pełna treść orzeczenia)

Zachowanie się sprawcy przestępstwa określonego w art. 301 § 1 k.k. jest ściśle przez ten przepis określone i polega na tworzeniu na podstawie przepisów nowej jednostki gospodarczej i przenoszeniu na nią składników swojego majątku. Najczęściej chodzić tu będzie o przenoszenie wartości majątkowych z jednej kontrolowanej przez dłużnika jednostki gospodarczej, "starej", z której długami związane są roszczenia wierzycieli, na "nową", wolną od długów, również znajdującą się pod jego faktyczną kontrolą, niezależnie od formalnych stosunków własnościowych. Znaczna karygodność tego typu zjawisk jest pochodną przede wszystkim faktu, że w sposób szczególny godzą one w pewność obrotu gospodarczego, a tym samym w zaufanie obywateli do tego obrotu (J. Majewski, Komentarz do art. 301 Kodeksu karnego, lex stan prawny na 2016.02.13).  

Art. 308 k.k. poszerza krąg możliwych sprawców przestępstw określonych w art. 301 § 1-3 na osoby, które na podstawie przepisu prawnego, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmują się sprawami majątkowymi dłużnika.

 Wyrok SO w Lublinie z dnia 10 marca 2017 r., IV K 121/12

Standard: 78917 (pełna treść orzeczenia)