Wezwanie do uregulowania należności z jednoczesnym wypowiedzeniem umowy
Wypowiedzenie umowy Wypowiedzenie umowy kredytu przez bank (art. 75 pr.b.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Skuteczne jest oświadczenie o wypowiedzeniu umowy jednocześnie ze złożeniem wezwania do zapłaty zaległych rat, jeśli umowa kredytowa przewiduje, że takie wezwanie powinno o 7 dni poprzedzić wypowiedzenie. W świetle art. 61 § 1 k.c. złożone oświadczenie jest skuteczne, a jedyna różnica polega na tym, że skutek wywrze po okresie wypowiedzenia wydłużonym o czas, jaki miał być zachowany między wezwaniem a wypowiedzeniem.
Wyrok SN z dnia 16 stycznia 2020 r., V CSK 287/19
Standard: 72338 (pełna treść orzeczenia)
Połączenie w jednym piśmie wezwania do uregulowania należności i jednocześnie przyjęcie, że stanowi ono wypowiedzenie na wypadek niezadośćuczynienia powyższemu obowiązkowi, czyni wypowiedzenie umowy niejednoznacznym.
Należy mieć na uwadze, że wypowiedzenie jest prawem kształtującym, które jest realizowane poprzez oświadczenie złożone drugiej stronie umowy (art. 61 k.c.). Z uwagi na szczególne skutki jakie ze sobą niesie, a które prowadzą do zerwania pomiędzy stronami węzła obligacyjnego, uznać należy, że zgodnie z art. 60 k.c. zachowanie takie nie powinno pozostawiać żadnych wątpliwości co do prawidłowości jego złożenia.
Przepis art. 60 k.c. o ile pozostawia swobodę w doborze zachowania wyrażającego wolę, to stawia wymóg tego, aby było ono zrozumiałe dla jego odbiorcy - innymi słowy by ten mógł ustalić jaki był sens tego oświadczenia.
Za prawidłowe wypowiedzenie umowy nie może być uznane pismo, w którym bank stwierdza, „że w przypadku braku spłaty zadłużenia w określonym terminie pismo niniejsze należy traktować jako wypowiedzenie umowy przez Bank”. Takie oświadczenie banku nie daje jasności, bowiem nie sposób wywnioskować chociażby tego, w jakiej dacie umowa ulega rozwiązaniu tj. w jaki sposób liczyć należy okres wypowiedzenia. Jasny i jednoznaczny w tym wypadku jest jedynie przekaz zawierający wezwanie kredytobiorcy do zapłaty oraz termin w jakim obowiązany jest spełnić swoje świadczenie.
Przedmiotowe oświadczenie banku - gdyby miało stanowić wypowiedzenie - to zostałoby poczynione właśnie z zastrzeżeniem warunku. Zwrócić bowiem należy uwagę, że skutek w postaci wypowiedzenia umowy został uzależniony od tego, czy kredytobiorca wykona w zakreślonym do tego terminie obowiązek uregulowania należności, do zapłaty której został wezwany. Dokonując jego klasyfikacji, stwierdzić należy, że warunek ten ma charakter warunku zawieszającego, bowiem uzależnia od jego zaistnienia powstanie skutków czynności prawnej.
Podzielając poglądy wyrażone w doktrynie Sąd w tym składzie stoi na stanowisku, że wypowiedzenie umowy jako jednostronne oświadczenie woli o charakterze prawno-kształtującym, nie może zostać uczynione z zastrzeżeniem warunku - art. 89 k.c. Dopuszczenie takiej możliwości pozostawałoby w sprzeczności z istotą tego rodzaju czynności, której celem jest definitywne uregulowanie łączącego strony stosunku prawnego. Takie same poglądy wyraziły SA w Gdańsku - w wyroku I ACa 812/13 oraz w Szczecinie - w wyroku I ACa 16/15 oraz SN w sprawach II CSK 750/15 i IV CK 411/05.
Wyrok SO w Warszawie z dnia 1 października 2019 r., II C 703/19
Standard: 38730 (pełna treść orzeczenia)