Rzeczy i prawa przyszłe oraz cudze jako przedmiot zapisu windykacyjnego
Przedmiot zapisu (art. 981[1] § 2 k.c.)
Nie ma podstaw, zwłaszcza w wykładni językowej, aby ograniczać możliwość dysponowania określonymi przedmiotami tytułem zapisu windykacyjnego, stosując jako kryterium to, czy w chwili testowania testator może nimi dysponować. Oznacza to, że za dopuszczalne należy przyjąć rozporządzanie tytułem zapisu windykacyjnego rzeczami i prawami przyszłymi oraz cudzymi. Inną kwestią jest skuteczność takich rozrządzeń, która jest oceniana na podstawie art. 981 [2] k.c.
Uchwała SN z dnia 18 lipca 2012 r., III CZP 46/12
Standard: 38601 (pełna treść orzeczenia)