Rzecz oznaczona co do tożsamości (art. 981[1] § 2 pkt 1 k.c.)

Przepis art. 981[1] § 2 pkt 1 k.c. zezwala na uczynienie przedmiotem zapisu wszelkich rzeczy w tym zamiennych, o ile zostaną one w opisie przedmiotu zapisu windykacyjnego wystarczająco zindywidualizowane, aby zapisobierca w chwili otwarcia spadku mógł stać się od razu właścicielem. Dlatego także, wbrew zgłaszanym w literaturze poglądom, nie ma przeszkód, aby pieniądze mogły być przedmiotem zapisu windykacyjnego.

Wymóg zindywidualizowania rzeczy oznaczonej co do gatunku będzie spełniony, jeżeli rzeczy będą na tyle oznaczone, że z chwilą otwarcia spadku będzie można przyporządkować daną rzecz zapisobiercy windykacyjnemu. Nie jest zatem konieczne szczegółowe opisanie każdego przedmiotu, ale wystarczy opisanie np. pomieszczeń, w których rzeczy te się znajdują, lub innego miejsca pozwalającego na wyodrębnienie tych rzeczy od innych przedmiotów (wszystkie meble w określonym pokoju, pocięte drzewo zgromadzone na określonej nieruchomości).

Ruchomości i wyposażenie mieszkania są niewątpliwie rzeczami oznaczonymi co do gatunku. Jednakże w ocenie Sądu spadkodawczyni poprzez ujęcie tych przedmiotów w zapisie, jako ruchomości i wyposażenie mieszkania położonego przy ul. (...) we W., uczyniła z nich rzeczy indywidualnie oznaczone. Nabrały one zatem cech im tylko właściwych, bowiem znajdują się w lokalu mieszkalnym należącym do spadkodawczyni, a tym samym posiadane przez nie cechy rodzajowe zostały zindywidualizowane, klasyfikując je do rzeczy indywidualnie oznaczonych.

Postanowienie SR dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 14 czerwca 2017 r., VIII Ns 868/16

Standard: 38598 (pełna treść orzeczenia)