Prokurent jako osoba zarządzająca zakładem pracy w imieniu pracodawcy; prokurent jako pracodawca członka zarządu spółki kapitałowej
Prokura (art. 109[1] k.c.) Reprezentacja pracodawcy przy czynnościach prawnych z zakresu prawa pracy (art. 3[1] k.p.) Umowa o pracę z członkiem zarządu spółki kapitałowej
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Prokurent powołany przez zarząd nie może reprezentować spółki w umowach z jego członkami, choćby umowy te wiązały się z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 3[1] k.p. za pracodawcę (tu Spółkę) czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką, z tym zastrzeżeniem, że może wyznaczyć do tego inną osobę. Taką osobą może być prokurent (por. wyrok SN z dnia 8 grudnia 2005 r., I PK 125/0,).
Zakresem uprawnień osoby upoważnionej do działania w stosunkach pracy w imieniu pracodawcy - w tym prokurenta - objęte jest między innymi nawiązywanie i rozwiązywanie stosunków pracy.
W modelu autonomicznego podporządkowania prokurent będący jednocześnie wspólnikiem spółki z o.o., może wykonywać funkcje pracodawcy wobec członka zarządu zatrudnionego na podstawie umowy o pracę. Zakres umocowania prokurenta jest określony ściśle przez ustawę i tylko w przypadku, gdy strony postanowią o jego ograniczeniu, powinno znaleźć to odzwierciedlenie w dokumentacji spółki (z tym zastrzeżeniem, że ograniczenie to obowiązuje tylko inter partes). Jednakże to, czy prokurent rzeczywiście sprawuje funkcje pracodawcy wobec członka zarządu wykonującego czynności pracownicze, zależy od konkretnych ustaleń faktycznych.
Wyrok SN z dnia 13 grudnia 2022 r., I USKP 144/21
Standard: 72846 (pełna treść orzeczenia)
Regulacja z art. 210 § 1 k.s.h. ma swoje uzasadnienie między innymi w ochronie interesu spółki i osób trzecich. Członkowie zarządu nie mogą sami decydować o swoich umowach ze spółką. W takiej umowie spółkę może reprezentować tylko rada nadzorca lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników. Prokurent nie mógł więc zawrzeć ze skarżąca umowy o pracę (por. wyroki Sądu Najwyższego z 30 kwietnia 1997 r., II UKN 82/97, z 23 lipca 2009 r., II PK 36/09, z 19 stycznia 2010 r., I UK 281/09). Według skarżącej brak ważnej umowy o pracę ma wypełnić „autonomiczne po
Wyrok SN z dnia 11 lutego 2015 r., I UK 211/14
Standard: 72851 (pełna treść orzeczenia)