Przyrzeczenie publiczne skierowane do ograniczonej liczby osób; konkurs zamknięty

Ograniczenie grona osób biorących udział w konkursie poprzez wymaganie uprzedniego nabycia od pozwanego produktu jubilerskiegonie nie pozbawia konkursu cech przyrzeczenia publicznego. Zawarcie umowy sprzedaży stworzyło jedynie możliwość udziału w konkursie dzięki uzyskania kuponu pozwalającego na dokonanie rejestracji. Do zaktualizowania się tej możliwości konieczne było podjęcie przez zainteresowanego dalszych działań w postaci aktu rejestracji (wraz z akceptacją warunków udziału opisanych w regulaminie) oraz przesłania opowiadania, tzn. wykonania oznaczonej czynności w postaci stworzenia „dzieła” (art. 919 w zw. z art. 921 § 1 k.c.) podlegającego ocenie konkursowej.

W analizowanych okolicznościach doszło do przyrzeczenia nagrody za najlepsze dzieło, tzn. przyrzeczenia nagrody konkursowej (art. 921 k.c.). Zasadniczo zgodnie z art. 921 § 2 k.c. ocena, czy i które dzieło zasługuje na nagrodę, należała do pozwanego jako przyrzekającego. Skorzystał on jednak z możliwości wprowadzenia odmiennego rozwiązania (art. 921 § 2 in fine k.c.) i wybór najlepszego dzieła pozostawił głosom użytkowników portalu.

Wyrok SN z dnia 29 października 2019 r., V CSK 134/18

Standard: 38431 (pełna treść orzeczenia)

Okoliczność, że przyrzeczenie nagrody, w postaci premii czy upustu, skierowane zostało do ograniczonej liczby osób, w tym przypadku do posiadaczy zbliżeniowej karty płatniczej, nie pozbawia go charakteru przyrzeczenia publicznego, w rozumieniu art. 919 k.c., gdyż przyrzeczenie publiczne powinno być kierowane do nieoznaczonych osób, a więc bez możliwości indywidualnego określenia osób, które mogą ubiegać się o nagrodę.

Dopuszczalne jest kierowanie przyrzeczenia nagrody do określonej kategorii osób posiadających określone właściwości. Jak wskazuje się w literaturze, przyrzeczenie jest skierowane do nieoznaczonych osób wtedy, gdy przyrzekający nie oznaczył w nim indywidualnie, kto może ubiegać się o nagrodę. Przyrzekający może natomiast zwrócić się do określonej kategorii osób.

Okoliczność, że ogólna właściwość, za pomocą której zostały wskazane osoby mogące ubiegać się o nagrodę, pozwala osoby te zindywidualizować, nie jest przeszkodą do uznania, że przyrzeczenie skierowano do nieoznaczonych osób. Rozstrzygające bowiem jest to, że przyrzeczenie dotyczy większej liczby osób i nie wiadomo, która z nich wykona wymaganą w nim czynność lub dzieło.

Wyrok SN z dnia 28 stycznia 2015 r., I CSK 40/14

Standard: 38426 (pełna treść orzeczenia)