Stosowanie przepisów o spedycji (art. 795 k.c.)

Przepisy kodeksu cywilnego o spedycji stosuje się tylko wtedy, gdy nie ma odrębnych w tej mierze przepisów, zaś do umowy spedycji posiłkowo i odpowiednio stosuje się w sprawach nie uregulowanych w treści tytułu Kodeksu cywilnego o tej umowie - przepisy o umowie zlecenia (art. 795 i 796 k.c.). Podkreśla się w doktrynie prawa, że istotną różnicą umowy spedycji w Kodeksie cywilnym, w porównaniu z ekspedycją w art. 598 i nast. Kodeksu handlowego z 1934 r. jest ograniczenie ówczesne obowiązków strony, nazwanej ekspedytorem do podjęcia się przesłania rzeczy w imieniu własnym, lecz na cudzy rachunek, a z kolei posiłkowo można było stosować przepisy dotyczące komisu, a nie, jak obecnie - zlecenia.

Przepisy prawa przewozowego, w tym art. 51 ust. l nie stanowią, ani odrębnego od Kodeksu cywilnego uregulowania umowy spedycji, ani nie są też wystarczającą podstawą do egzekwowania „innych usług związanych z przewozem", o jakich mowa w art. 794 in fine k.c

Wyrok SN z dnia 16 grudnia 2009 r., I CSK 162/09

Standard: 38273 (pełna treść orzeczenia)