Odpowiednie stosowanie przepisów o zleceniu (art. 796 k.c.)
Umowa spedycji (art. 794-804 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W art. 794 § 2 k.c. przewidziano dwa rodzaje umowy spedycji. Pierwsza kategoria umów jest oparta na konstrukcji zastępstwa pośredniego, gdy spedytor podejmuje czynności we imieniu własnym, ale w interesie (na rachunek) dającego zlecenie. Z uwagi na odpowiednie zastosowanie przepisów regulujących umowę zlecenia do umowy spedycji (art. 796 k.c.) w tym wypadku spedytor ma obowiązek wydać dającemu zlecenie wszystko, co przy wykonaniu umowy dla niego uzyskał (art. 740 zd. 2 k.c.). Dotyczy to m.in. roszczenia wobec przewoźnika w sytuacji wyrządzenia szkody w przesyłce towarowej. Jeżeli więc po stronie spedytora powstały roszczenia wobec przewoźnika, spedytor powinien przelać przysługujące mu prawa na dającego zlecenie; w przeciwnym razie temu ostatniemu nie będzie przysługiwać legitymacja czynna do dochodzenia roszczeń w stosunku do przewoźnika z uwagi na szkodę powstałą w trakcie przewozu, a jedynie prawo dochodzenia roszczenia wobec spedytora związane z niewykonaniem obowiązku przelewu wierzytelności. W związku z tym bezzasadne było stanowisko skarżącego, że został naruszony art. 740 w zw. z art. 796 k.c. - przyjęcie bowiem tej konstrukcji umowy spedycji implikuje konieczność zastosowania instytucji przelewu wierzytelności, gdyż stroną umowy przewozu (nadawcą) jest spedytor.
Wyrok SN z dnia 26 sierpnia 2019 r., V CSK 191/18
Standard: 38274 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 796 k.c. Jeżeli przepisy tytułu niniejszego albo przepisy szczególne nie stanowią inaczej, do umowy spedycji stosuje się odpowiednio przepisy o umowie zlecenia. Nie ulega zatem wątpliwości, że umowa spedycji nie jest umową rezultatu, ale starannego działania.
Wyrok SO w Łodzi z dnia 6 marca 2017 r., X GC 1069/14
Standard: 38272 (pełna treść orzeczenia)