Żądanie odsetek od kwoty odszkodowania(art. 27 ust. 1 CMR)

Odpowiedzialność przewoźnika (art. 17 - 29 CMR)

Wyświetl tylko:

(AI) W sprawach objętych Konwencją CMR wysokość i termin naliczania odsetek od odszkodowania reguluje art. 27 tej Konwencji; nie znajduje zastosowania art. 481 § 1 k.c.

4. UzasadnienieSąd Najwyższy jednoznacznie wskazał, że Konwencja CMR zawiera samodzielne i wyczerpujące unormowanie w zakresie odsetek. Zgodnie z art. 27 ust. 1 Konwencji, osoba uprawniona może żądać od przewoźnika odsetek w wysokości 5% rocznie, liczonych od dnia zgłoszenia pisemnej reklamacji, a w jej braku – od dnia wytoczenia powództwa. Przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że w zakresie objętym regulacją Konwencji nie stosuje się przepisów prawa krajowego, w tym art. 481 § 1 k.c. Błędne zastosowanie przepisów kodeksu cywilnego przez sąd drugiej instancji skutkowało uchyleniem orzeczenia w zakresie odsetek i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Wyrok SN z dnia 26 listopada 2019 r., IV CSK 415/18

Standard: 89061 (pełna treść orzeczenia)

Postanowienie art. 27 ust. 1 Konwencji ma zastosowanie do roszczeń zwrotnych pomiędzy przewoźnikami sukcesywnymi dochodzonych na podstawie art. 37 CMR.

Postanowienie art. 27 ust. 1 CMR nie reguluje kwestii odsetek w sposób kompleksowy. Dlatego też do kwestii w nim nieuregulowanych np. kapitalizacji odsetek, odsetek należnych przewoźnikowi za opóźnienie zapłaty przewoźnego, odsetek od odszkodowań należnych przewoźnikowi zastosowanie znajdą normy odpowiedniego prawa krajowego.

Zastosowanie będzie więc miał przepis art. 29 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i Protokołu podpisania, sporządzonych w G. 19 maja 1956 r., Zgodnie z nim osoba uprawniona będzie mogła również żądać odsetek ustawowych, które z reguły są wyższe niż 5-procentowe odsetki przewidziane w art. 27 CMR. Będzie je mogła przy tym liczyć nie od dnia skierowania pisemnej reklamacji, ale według zasad wynikających z właściwego prawa wewnętrznego. Także przeliczenie waluty, w której wyrażona jest wartość towaru, na walutę państwa, gdzie żąda się zapłaty, może nastąpić według zasad korzystniejszych dla osoby uprawnionej w porównaniu z regulacją zawartą w postanowieniu art. 27 ust. 2 CMR.

Wyrok SA w Krakowie z dnia 22 listopada 2017 r., I ACa 535/17

Standard: 38239 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.