Odpowiedzialność za szkodę powstałą wskutek złego zamiaru przewoźnika lub jego niedbalstwa (art. 29 CMR)

Rażące niedbalstwo przewoźnika występuje wówczas, gdy przewoźnikowi można przypisać naruszenie podstawowych, elementarnych zasad ostrożności. Przedmiotem przewozu był kosztowny sprzęt elektroniczny. Wysoka wartość przesyłki powinna mieć wpływ na organizację transportu, w tym miejsc odpoczynku. Zdaniem Sądu bez znaczenia jest argument o kończącym się czasie pracy kierowcy, gdyż przewoźnik powinien tak organizować jego pracę, aby mógł on zaparkować w bezpiecznym miejscu. Kierowca wybrał do tego parking w sąsiedztwie lasu i ustawił się w drugiej linii, co siłą rzeczy czyni go mniej widocznym na oświetlonym parkingu.

Wyrok SA w Waszawie z dnia 24 maja 2019 r., VII AGa 1232/18

Standard: 38243 (pełna treść orzeczenia)

"Zły zamiar" (ang. wilfulmisconduct, fr. dol) oznacza winę umyślną, która ma miejsce wówczas, gdy sprawca bezprawnego czynu chce wyrządzić szkodę ( dolus directus) lub co najmniej świadomie godzi się na jej wyrządzenie ( dolus eventualis). Działaniu lub zaniechaniu sprawcy można przypisać zły zamiar, gdy występuje chęć szkodzenia lub też świadomość, że określone działanie lub zaniechanie może wyrządzić szkodę, i akceptacja tego stanu rzeczy.

Wyrok SA w Krakowie z dnia 22 listopada 2017 r., I ACa 535/17

Standard: 38240 (pełna treść orzeczenia)