Rzecz oznaczona co do tożsamości jako przedmiot zapisu

Zgodnie z art. 976 kc w braku odmiennej woli spadkodawcy zapis rzeczy oznaczonej co do tożsamości jest bezskuteczny, jeżeli rzecz zapisana nie należy do spadku w chwili jego otwarcia albo jeżeli spadkodawca był w chwili swej śmierci zobowiązany do zbycia tej rzeczy. Ustawa uznaje - co do zasady - bezskuteczność zapisu zwykłego rzeczy oznaczonej co do tożsamości nienależącej do spadku w chwili jego otwarcia. Zapis taki będzie jednak skuteczny, jeżeli spadkodawca wyrazi odmienną wolę w testamencie. Wola wykonania zapisu może być wyrażona wprost lub też ustalona w drodze interpretacji testamentu. Jeżeli wykonanie takiego zapisu okaże się niemożliwe z powodu okoliczności, za które zobowiązany nie ponosi odpowiedzialności, zobowiązanie z tytułu zapisu wygasa, chyba że spadkodawca wskazał w testamencie inny sposób wykonania zapisu np. zobowiązał obciążonego do wypłacenia zapisobiercy równowartości przedmiotu zapisu w pieniądzach

Wyrok SA w Gdańsku z dnia 7 marca 2018 r., V ACa 676/13

Standard: 71173 (pełna treść orzeczenia)

Z art. 977 k.c. wynika, że zapisobierca zapisu zwykłego traktowany jest jak właściciel zapisanej rzeczy od chwili wymagalności zapisu

Wyrok SA w Szczecinie z dnia 13 października 2016 r., I ACa 425/16

Standard: 37764 (pełna treść orzeczenia)