Zwrot rzeczy w razie odstąpienia od umowy i wymiany rzeczy na wolną od wad (art. 561[2] § 3 k.c.)

Z art. 561[2] § 3 KC wynika wprost, że chodzi tu o obowiązek dostarczenia rzeczy w sytuacji, gdy kupujący sam wykonał już swe uprawnienie w postaci odstąpienia od umowy bądź – jeśli sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności zaoferowałby taką możliwość – skorzystanie z uprawnień z tytułu rękojmi miałoby skutkować wymianą rzeczy na wolną od wad. Przepis ten normuje obowiązki stron umowy sprzedaży w sytuacji, gdy realizacja uprawnień z rękojmi skutkuje koniecznością faktycznego zwrotu rzeczy – i wówczas nabywca winien rzecz zwrócić do miejsca, gdzie ją nabył, a zbywca musi ponieść koszty tej operacji.

Brzmienie tego przepisu w żadnej mierze nie pozwala wywieść z niego wniosku, iż tego rodzaju obowiązek kupującego miałby realizować się jeszcze przed skutecznym skorzystaniem przez nabywcę z jednego z przysługujących mu na podstawie ustawy uprawnień, by posłużyć ułatwieniu zbadania rzeczy przez zbywcę przed podjęciem decyzji o zaoferowaniu usunięcia wady lub wymiany rzeczy na wolną od wad. Jeśli natomiast chodzi o podnoszony w apelacji fakt, że powód rzeczy nie zwrócił, to okoliczność ta nie czyni w żadnej mierze bezzasadnym dochodzonego w sprawie niniejszej roszczenia ani w inny sposób nie wpływa na treść rozstrzygnięcia sprawy.

Wyrok SO w Łodzi z dnia 22 maja 2017 r., III Ca 325/17

Standard: 37599 (pełna treść orzeczenia)