Pojęcie "zbycia rzeczy lub prawa w toku sprawy” (art. 192 pkt 3 k.p.c.)
Zbycie w toku sprawy rzeczy lub prawa (podmiotowa stabilizacja postępowania - art. 192 pkt 3 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sformułowanie przepisu jako „zbycie rzeczy lub prawa” winno się rozumieć szeroko, czyli zbycia będącego następstwem czynności prawnej, wynikającego z ustawy oraz z innych zdarzeń prawnych.
W doktrynie zasadnie podnosi się, że wprawdzie w art. 192 pkt 3 k.p.c. występuje zbycie rzeczy lub prawa objętych sporem, ale w szerokim zakresie, obejmującym zbycie w toku postępowania sądowego wierzytelności, nie powodującego utraty legitymacji czynnej.
Postanowienie SN z dnia 3 grudnia 2019 r., I CSK 521/18
Standard: 66105 (pełna treść orzeczenia)
Zbyciem rzeczy w rozumieniu powołanego przepisu jest również zbycie faktycznego władania rzeczą, niezależnie od tego, czy wiąże się ono z przeniesieniem posiadania, czy oznacza tylko oddanie rzeczy w dzierżenie. Natomiast zbycie prawa w rozumieniu art. 192 pkt 3 k.p.c. może natomiast polegać na różnych formach przejścia wszelkiego rodzaju praw, poza prawem własności i prawem użytkowania wieczystego (np. przelew wierzytelności, wstąpienie osoby trzeciej w prawa zaspokojonego wierzyciela, zbycie innego prawa niż wierzytelność - art. 555 k.c.). Podkreśla się, że zakres analizowanego pojęcia obejmuje ponadto przejście obowiązków, a także sytuacji prawnych, będących biernym odpowiednikiem praw podmiotowych kształtujących.
Artykuł 192 pkt 3 k.p.c. nie mówi wprawdzie o zbyciu sytuacji prawnej ani o zbyciu prawa albo obowiązku, lecz o zbyciu "rzeczy lub prawa, objętych sporem", jednak w nauce twierdzi się, że pojęcie to należy rozumieć szeroko.
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 23 czerwca 2016 r., I ACa 87/16
Standard: 37269 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 46516
Standard: 67511
Standard: 46522