Wpływ skazania z art. 212 § 2 k.k. na ocenę bezprawności naruszenia dóbr osobistych

Istnieją dwa reżimy prawne ochrony dóbr osobistych tj. ich ochrona według przepisów k.k. i przepisów prawa cywilnego. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest inne ujęcie bezprawności (karalności) zachowania polegającego na naruszeniu dóbr osobistych: w sferze prawa karnego i w sferze prawa cywilnego. 

Sąd Apelacyjny w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę w pełni podziela pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 29 marca 2012 r., I CSK 370/11, że pozwany skazany na podstawie art. 212 k.k. może w procesie o ochronę dóbr osobistych obalić domniemanie bezprawności naruszenia dóbr osobistych powoda w rozumieniu art. 24 § 1 k.c. 

Skazanie pozwanego w procesie karnym na podstawie art. 212 § 2 k.k. nie przesądziło automatycznie o bezprawności jego działania w rozumieniu art. 24 § 1 k.k. W procesie o naruszenie dóbr osobistych należało zatem rozważyć, czy naruszenie dóbr osobistych powoda przez pozwanego było bezprawne.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 6 lutego 2017 r., I ACa 2122/15

Standard: 37251 (pełna treść orzeczenia)