Zasada ciągłości jurysdykcji; perpetuatio iurisdictionis
Perpetuatio fori (art. 15 § 1 k.p.c.) Zasada ciągłości jurysdykcji; perpetuatio iurisdictionis (art. 1097 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W razie zmiany powództwa, polegającej na zastąpieniu roszczenia o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego roszczeniem z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, chwilą wszczęcia postępowania w rozumieniu art. 1097 § 1 k.p.c. jest chwila zmiany powództwa.
Skutki przedmiotowej zmiany powództwa zostały określone w przepisach art. 193 k.p.c. Z art. 193 § 2 k.p.c., który wszakże expressis verbis dotyczy przedmiotowej zmiany powództwa, polegającej na wystąpieniu z innym roszczeniem obok poprzedniego roszczenia, wynika, że sąd rozpoznaje nowe roszczenie jako sprawę oddzielną. Konsekwentnie jednak należy uznać, że wystąpienie z nowym roszczeniem zamiast roszczenia dotychczasowego oznacza, że jest to nowa sprawa. Badaniu powinny zatem podlegać wszystkie przesłanki umożliwiające jej rozpoznanie, w tym jurysdykcja krajowa, na chwilę dochodzenia nowego roszczenia zamiast dochodzonego wcześniej. Wynika to pośrednio także z art. 193 § 3 k.p.c., który określa m.in. skutki wystąpienia przez powoda z nowym roszczeniem zamiast roszczenia pierwotnego. Przedstawione rozumowanie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego, według którego zmiana powództwa, polegająca na zastąpieniu roszczenia dotychczasowego nowym roszczeniem, stanowi zgłoszenie nowego powództwa z równoczesnym dorozumianym cofnięciem poprzedniego
Postanowienie SN z dnia 21 lutego 2019 r., I CSK 105/18
Standard: 66141 (pełna treść orzeczenia)
Przy założeniu położenia nieruchomości na Ukrainie – sądom polskim nie przysługuje jurysdykcja krajowa. Bez znaczenia dla omawianej kwestii jest przy tym fakt, że w chwili w której miało istnieć będące przedmiotem ustalenia prawo własności, przedmiotowa nieruchomość była położona w Polsce. Jeżeli bowiem nic nie wynika z normy jurysdykcyjnej, to okoliczności istotne dla oceny jurysdykcji krajowej ustala się według stanu z chwili wszczęcia postępowania (art. 1097 k.p.c.).
Postanowienie SN z dnia 10 sierpnia 2007 r., II CSK 169/07
Standard: 81342 (pełna treść orzeczenia)