Ograniczenie rozprawy do poszczególnych zarzutów lub zagadnień wstępnych (art. 220 k.p.c.)

Wobec podniesienia przez pozwanego dwóch zasadniczych zarzutów: braku podstawy prawnej roszczenia, a gdyby ona była, przedawnienia, te kwestie wymagały przede wszystkim wyjaśnienia, bowiem zasadność każdego z tych zarzutów prowadziła wprost do oddalenia powództwa, bez potrzeby badania innych okoliczności. Taki charakter pierwszego zarzutu jest oczywisty a co do skutków podniesienia drugiego wypowiedział się Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej z dnia 17 lutego 2006 r. III CZP 84/05 (OSNC 2006/7-8/114) stwierdzając, że skuteczne podniesienie zarzutu przedawnienia jest wystarczające do oddalenia powództwa bez potrzeby ustalenia, czy zachodzą wszystkie inne przesłanki prawnomaterialne uzasadniające jego uwzględnienie. W razie podniesienia zarzutu przedawnienia badanie tych przesłanek jest zbędne, wobec czego możliwe jest oddalenie powództwa ze względu na przedawnienie roszczenia w sytuacji, w której wobec niespełnienia wszystkich przesłanek warunkujących jego byt, roszczenie nie zostało jeszcze ukształtowane.

Wyrok SN z dnia 17 lutego 2016 r., III CSK 105/15

Standard: 36536 (pełna treść orzeczenia)

Według art. 220 k.p.c., sąd może ograniczyć rozprawę do poszczególnych zarzutów lub zagadnień wstępnych, które mogą być zarzutami lub zagadnieniami natury formalnej bądź materialnej. Zarzutami formalnymi są przede wszystkim zarzuty dotyczące braku jurysdykcji krajowej (art. 1099 k.p.c.), niedopuszczalności drogi sądowej, zawisłości sporu, braku zdolności sądowej lub procesowej powoda (art. 199 k.p.c.). Ich uwzględnienie powoduje odrzucenie pozwu i kończy tym samym postępowanie w sprawie. 

Postanowienie SN z dnia 12 lutego 2004 r., II UZ 121/03

Standard: 36535 (pełna treść orzeczenia)