Wytoczenie powództwa przez prokuratora na rzecz oznaczonej osoby (art. 55 k.p.c.)
Prokurator w procesie cywilnym (art. 7 i art.. 55 – 60 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W przypadku środków zaskarżenia wnoszonych przez prokuratora, przesłanka gravaminis jest aktualna tylko w sprawach, w których wytoczył powództwo na rzecz oznaczonej osoby (art. 55 k.p.c.), przy czym przesłankę tę należy odnosić do osoby, na rzecz której prokurator działa w procesie.
Uchwała SN z dnia 15 maja 2014 r., III CZP 88/13
Standard: 36379 (pełna treść orzeczenia)
Prokurator jest uprawniony do wytoczenia powództwa na rzecz określonej osoby, wskazanej w pozwie (art. 55 k.p.c.), i wówczas osoba ta może wstąpić do sprawy w każdym jej stanie w charakterze powoda (art. 56 k.p.c.). W takiej sytuacji kompetencje prokuratora w procesie nie są w pełni samodzielne, ponieważ ma on tylko pozycję powoda w znaczeniu procesowym, a powodem w znaczeniu materialnym pozostaje zawsze zastępowana strona. Prokurator może również wytoczyć powództwo samoistne na podstawie art. 57 k.p.c., pozywając wszystkie osoby będące stronami stosunku prawnego, którego dotyczy powództwo. Wtedy działa w celu ochrony praworządności, w interesie publicznym, z reguły wbrew interesom pozwanych stron, czerpiąc swoje umocowanie z art. 7 zdanie pierwsze k.p.c.
Wyrok SN z dnia 2 sierpnia 2007 r., V CSK 109/07
Standard: 36368 (pełna treść orzeczenia)