Wartość przedmiotu sporu w sprawach o zabezpieczenie, zastaw lub hipotekę (art. 24 k.p.c.)
Wartość przedmiotu sporu (art. 19 - 26 i art. 126[1] k.p.c.)
W doktrynie prezentowane jest stanowisko, zgodnie z którym w sprawach z art. 24 k.p.c., o wartości przedmiotu sporu decyduje wysokość zabezpieczonej wierzytelności, a gdy jest ich kilka, to o wartości decyduje ich suma. Jedynie w sytuacji, gdy przedmiot zabezpieczenia lub zastawu będzie przedstawiał niższą wartość, wartością przedmiotu sporu będzie wartość niższa. Wartość zabezpieczenia lub zastawu określa się w chwili wnoszenia pozwu, zaś do sumy wierzytelności nie wlicza się odsetek i kosztów
Wyrok SA w Łodzi z dnia 17 stycznia 2017 r., I ACa 887/16
Standard: 36180 (pełna treść orzeczenia)
Nie znajduje żadnej podstawy prawnej prezentowany w zażaleniu pogląd, iż przy obliczaniu wartości przedmiotu sporu na podstawie art. 24 k.p.c. nie ma zastosowania art. 20 k.p.c. Żadne względy nie przemawiają bowiem za tym, aby przez sumę wierzytelności, o jakiej mowa w art. 24 k.p.c., rozumieć wbrew wyraźnej dyspozycji art. 20 k.p.c., także odsetki i koszty żądane obok roszczenia głównego.
Suma wierzytelności to więc nic innego jak tylko wysokość wierzytelności, której zabezpieczenia domaga się powód.
Przedmiotem zabezpieczenia jest jedna wierzytelność i to jest przedmiot powództwa. Bez znaczenia dla określenia wartości przedmiotu sporu w takiej sytuacji jest, czy powód w tym celu żąda uznania za bezskuteczną jedną, czy kilka czynności, których pozwani dokonali z jego pokrzywdzeniem.
Postanowienie SN z dnia 25 listopada 2005 r., V CZ 137/05
Standard: 36179 (pełna treść orzeczenia)