Odpowiednie stosowanie przepisów do zarządzeń przewodniczącego (art. 362 k.p.c.)

Artykuł 362 k.p.c. nakazuje stosowanie przepisów o postanowieniach odpowiednio do zarządzeń przewodniczącego i odsyła wyłącznie do art. 354-361 k.p.c. Nie ma zatem normatywnych podstaw do przenoszenia rozwiązania zawartego w art. 380 k.p.c. na czynności przewodniczącego. 

Uchwała SN z dnia 4 sierpnia 2021 r., III PZP 6/20

Standard: 59500 (pełna treść orzeczenia)

Zarządzeniom przewodniczącego odpowiadających postanowieniom poświecono art. 362 k.p.c. Zadekretowano w nim, że przepisy rozdziału Kodeksu postepowania cywilnego dotyczące postanowień (art. 354-361 k.p.c.) stosuje się odpowiednio do zarządzeń przewodniczącego. Upoważnienie to nie może być interpretowane rozszerzająco, a to oznacza, że nie przenosi się na art. 380 k.p.c. Staje się to zrozumiałe, jeśli uwzględni się treść art. 394 § 1 k.p.c., który reguluje dopuszczalność środa odwoławczego zwanego zażaleniem. W przepisie tym przewidziano, że zażalenie przysługuje na postanowienia kończące postepowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia i zarządzenia przewodniczącego enumeratywnie wymienione, w tym na zarządzenie o zwrocie pozwu. Rozróżnienie to wyjaśnia, że zarządzenie o zwrocie pozwu nie jest traktowane jako kończące postępowanie w sprawie (przez odesłanie z art. 362 k.p.c.), dlatego zachodziła konieczność wyraźnego ukształtowania jego zaskarżalności (art. 394 § 1 pkt 1 k.p.c.). W rezultacie, również inne przepisy działu V Kodeksu postępowania cywilnego nie znajdują odpowiedniego zastosowania do zarządzeń przewodniczącego, na które nie przysługuje zażalenie. Konstatacja tę explicite wynika z art. 398 k.p.c.

Wyrok SN z dnia 9 maja 2018 r., III PK 48/17

Standard: 36041 (pełna treść orzeczenia)