Dokument urzędowy
Dokument urzędowy (art. 244 k.p.c. i art. 485 § 1 pkt 1 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Domniemanie zgodności z prawdą oświadczenia zawartego w dokumencie urzędowym (art. 244 § 1 i art. 252 k.p.c.) dotyczy tylko oświadczenia wiedzy pochodzącego od wystawcy tego dokumentu.
Możliwa jest sytuacja, w której dokument, w tym dokument urzędowy, w jednej części jest dokumentem deklaratywnym, a w innej części dokumentem konstytutywnym (np. dokument, który obejmuje oświadczenia woli tworzące czynność prawną może obejmować również oświadczenia wiedzy).
Podział dokumentów na dokumenty deklaratywne i dokumenty konstytutywne w wypadku dokumentów urzędowych ma takie znaczenie, że wynikające z art. 244 § 1 w związku z art. 252 k.p.c. domniemanie zgodności z prawdą oświadczenia organu będącego wystawcą dokumentu, które jest zamieszczone w dokumencie, dotyczy wyłącznie dokumentów deklaratywnych (zakresu, w którym dokument urzędowy ma charakter opisowy, por. wyroki SN z dnia 12 lutego 2010 r., I CSK 340/09 i z dnia 4 czerwca 2014 r., II CSK 460/13, postanowienie SN z dnia 8 grudnia 2011 r., IV CSK 180/11).
Kryterium zgodności albo niezgodności z prawdą odnosi do oświadczeń wiedzy, a nie do oświadczeń woli. Istotne jest ponadto to, że domniemanie, o którym mowa, również w wypadku dokumentów deklaratywnych (w zakresie, w którym dokument urzędowy ma charakter opisowy), dotyczy wyłącznie treści oświadczeń wiedzy wystawcy tego dokumentu, wobec czego nie obejmuje ono oświadczeń wiedzy osób stawających przed wystawcą dokumentu, które on utrwala. Oznacza to, że dokument urzędowy stanowi dowód tego, co w nim urzędowo zaświadczono (art. 244 § 1 k.p.c.), tylko w granicach, w których o czymś zaświadcza i tylko w odniesieniu do stanowiącego treść tego zaświadczenia oświadczenia wiedzy wystawcy dokumentu. W tych wyłącznie graniach - w odniesieniu do prawdziwości oświadczenia wiedzy wystawcy dokumentu - działa reguła ciężaru dowodu, którą określa art. 252 k.p.c.
Wyrok SN z dnia 9 sierpnia 2019 r., II CSK 341/18
Standard: 65875 (pełna treść orzeczenia)
O publicznym lub prywatnym charakterze dokumentów nie decyduje miejsce ich przechowywania, ale to, czy dokumenty te pochodzą od osoby pełniącej funkcję organu państwowego i zostały wytworzone w związku z działalnością publiczną tej osoby.
Dokumenty powstałe przy wykonywaniu określonej funkcji publicznej mają publiczny charakter i wchodzą do państwowego zasobu archiwalnego.
Wyrok SN z dnia 31 stycznia 2018 r., I CSK 195/17
Standard: 64322 (pełna treść orzeczenia)