Przywrócenie terminu do wniesienia niedopuszczalnego środka odwoławczego

W przypadku, gdy ustawa uznaje, że od orzeczenia nie przysługuje środek odwoławczy, wniosek o przywrócenie terminu do złożenia niedopuszczalnego środka odwoławczego jest bezprzedmiotowy, w związku z czym nie podlega rozpoznaniu. Złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia niedopuszczalnego środka odwoławczego nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Dlatego brak jest podstawy prawnej do wydania zarządzenia o odmowie przyjęcia złożonego po terminie niedopuszczalnego środka odwoławczego, w trybie określonym w art. 429 § 1 k.p.k., przez prezesa sądu odwoławczego, gdyż powołany przepis zawiera dyspozycję adresowaną do stosownych organów sądu pierwszej instancji (por. postanowienie SN z dnia 22 marca 2000 r. OSNKW 2000, z. 5-6, poz. 52).

Oznacza to, że po wpłynięciu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia niedopuszczalnego odwołania od orzeczenia sądu odwoławczego, prezes tego sądu winien wydać stosowne zarządzenie o charakterze administracyjno-porządkowym i poinformować nadawcę o sposobie za-łatwienia pisma, np. przez załączenie go do akt.

Odmowa przywrócenia terminu do złożenia zażalenia przez sąd lub odmowa przyjęcia niedopuszczalnego środka odwoławczego przez prezesa sądu odwoławczego uruchomiłaby, nieprzewidziany w ustawie dalszy tryb kontroli odwoławczej w postaci zażalenia na odmowę przywrócenia terminu bądź zażalenia na odmowę przyjęcia środka odwoławczego (odpowiednio art. 126 § 3 k.p.k. i art. 429 § 2 k.p.k.).

Postanowienie SN z dnia 18 lutego 2004 r., III KZ 8/03

Standard: 35459 (pełna treść orzeczenia)