Zażalenia na postanowienia w postępowaniu przygotowawczym (art. 465 k.p.k.)

Zarządzenie prokuratora o odmowie przyjęcia środka odwoławczego jest zaskarżalne. Złożenie zatem na nie zażalenia uruchamia kontrolę sądu dotyczącą poprawności tej decyzji procesowej prokuratora. Skutkiem tej kontroli jest postanowienie sądu, który może utrzymać w mocy zarządzenie prokuratora o odmowie przyjęcia środka odwoławczego, może je zmienić bądź uchylić. Uchylenie przez sąd takiego zarządzenia oznacza, że zażalenie należy przyjąć i rozpoznać. Na takie postanowienie sądu zażalenie już nie przysługuje (art. 426 § 1 k.p.k.). Dlatego po wydaniu przez sąd postanowienia przesądzającego dopuszczalność wniesienia zażalenia, kwestia ta, jako już rozpoznana, nie może być ponownie przedmiotem procedowania przez sąd rozpoznający prawidłowo wniesiony środek odwoławczy.

Postanowienie SN z dnia 5 czerwca 2012 r., WZP 1/12

Standard: 42081 (pełna treść orzeczenia)

Zażalenie na postanowienie prokuratora co do dowodów rzeczowych wydane w następstwie umorzenia śledztwa, o którym mowa w art. 323 § 2 k.p.k., na podstawie art. 465 § 2 k.p.k. przysługuje do sądu właściwego do rozpoznania sprawy, gdyż w tym wypadku ustawa nie stanowi inaczej. Tracący niebawem moc obowiązującą (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 lipca 2008 r., K. 38/07 – Dz. U. Nr 123, poz. 802) art. 236 § 2 k.p.k., w myśl którego zażalenie na postanowienie prokuratora w przedmiocie dowodów rzeczowych rozpoznaje prokurator nadrzędny, nie ma tu bowiem zastosowania, ponieważ chodzi w nim o zażalenie na postanowienie wydane wyłącznie „w toku” postępowania przygotowawczego, a nie po jego zakończeniu.

Postanowienie SN z dnia 24 października 2008 r., WZ 64/08

Standard: 35365 (pełna treść orzeczenia)