Właściwość sądu, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji (art. 3 § 1 k.k.w.)
Właściwość sądu w postępowaniu wykonawczym (art. 3 k.k.w.)
Przepisy kodeksu karnego wykonawczego nie uzależniają właściwości sądu od faktu, czy skazany został oddany pod dozór kuratora, czy też nie. Owa okoliczność pozostaje bez wpływu na zagadnienie właściwości sądu do wykonywania orzeczeń.
Postanowienie SA w Lublinie, z dnia 28 listopada 2012 r., II AKo 153/12
Standard: 6663
Właściwość funkcjonalną sądu w toku wykonania kary reguluje przepis art. 3 k.k.w. Zgodnie z brzmieniem art. 3 § 1 k.k.w., sądem właściwym do wykonania orzeczenia jest sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej in-stancji, chyba że ustawa stanowi inaczej. W ten sposób ustawodawca wprowadza ogólną zasadę, stanowiąc, iż w postępowaniu wykonawczym, poza sprawami zastrzeżonymi dla sądu penitencjarnego, właściwy jest sąd, który wydał w pierwszej instancji orzeczenie co do meritum sprawy. Sformułowanie art. 3 § 1 in fine k.k.w. wskazuje jednocześnie na wyjątki od tej zasady przewidziane w ustawie. Właśnie jednym z wypadków odstępstwa od wspomnianej zasady jest unormowanie zawarte w art. 178 § 1 k.k.w., iż „... w stosunku do osoby skazanej przez sąd powszechny pozostającej pod dozorem właściwy jest sąd rejonowy, w którego okręgu dozór jest lub ma być wykonywany”. W ten sposób w odniesieniu do rozstrzygnięć dotyczących wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności ustawodawca wprowadza tzw. właściwość przemienną sądu.
Uchwała SN z dnia 29 października 2002 r., I KZP 29/02
Standard: 35312 (pełna treść orzeczenia)