Powiązanie zdolności rejestrowej z podmiotowością prawną jednostki podlegającej rejestracji

Art. 37 k.c. uzależnia powstanie osobowości (osoby prawnej) od wpisu do odpowiedniego rejestru (art. 37 k.c.). Z kolei, jednostki organizacyjne stanowiące niepełne (ułomne) osoby prawne, zgodnie z art. 33[1] k.c. uzyskują zdolność prawną wraz z zarejestrowaniem, o którym stanowią przepisy szczególne statuujące takie podmioty, co w przypadku spółek handlowych osobowych, na podstawie Kodeksu spółek handlowych wiąże się z wpisem do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS). 

Zdolność rejestrowa nie jest zatem oderwana od podmiotowości prawnej jednostki podlegającej rejestracji tak dalece, żeby prowadziło to do całkiem odrębnej klasyfikacji podmiotowości prawnej uprawniającej i najczęściej też zobowiązującej do dokonania wpisu w rejestrze od podmiotowości rejestrowej, której miałby w szczególności podlegać oddział przedsiębiorcy i to również wtedy, gdy sam jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą samodzielnej rejestracji.

Postanowienie SN z dnia 8 maja 2013 r., I CZ 34/13

Standard: 34833 (pełna treść orzeczenia)

Uzyskanie przez jednostkę organizacyjna podmiotowości prawnej następuje co do zasady z chwilą jej wpisu do „właściwego rejestru” (art. 37 § 1 k.c.). Nie chodzi przy tym o wpis do jakiegokolwiek rejestru ale do „rejestru właściwego”, którego organizację i sposób prowadzenia określają stosowne przepisy (art. 37 § 2 k.c.). Z samego faktu obowiązku rejestracji konkretnej jednostki nie można jednak wywodzić konkretnego skutku w postaci uzyskania osobowości prawnej lub zdolności prawnej.

Wyrok SN z dnia 12 marca 2009 r., V CSK 366/08

Standard: 70457 (pełna treść orzeczenia)