Ciąg przestępstw popełnionych w formie dokonania i usiłowania

Jeśli zważyć, że oskarżony oba zachowania popełnił w odstępie 20 minut z wykorzystaniem tej samej sposobności, dwa przestępstwa naruszające ten sam zasadniczy przepis części szczególnej k.k., to konieczne stało się przyjęcie iż dopuścił się on ciągu przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 k.k. Nie ma znaczenia fakt, że jedno z tych przestępstw było dokonaniem kolejne zaś usiłowaniem naruszenia art. 312 k.k. 

Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 6 kwietnia 2018 r., II AKa 48/18

Standard: 42633 (pełna treść orzeczenia)

Przestępstwa popełnione w formie dokonania i usiłowania mogą wchodzić w skład jednego ciągu przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk (tak uchwała SN z dnia 11 sierpnia 2000 r., I KZP 17/00). Skoro jednak – stosownie do art. 14 § 1 kk – karę za usiłowanie wymierza się w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa, to podstawą wymiaru kary za dokonanie i za usiłowanie tego samego typu przestępstwa będzie ten sam przepis części szczególnej ustawy karnej. Przesądza to tym samym o zbędności powoływania art. 14 § 1 kpk w podstawie wymiaru kary obok konkretnego przepisu określającego typ czynu zabronionego oraz art. 91 § 1 kk.

Wyrok SA w Rzeszowie z dnia 26 marca 2015 r., II AKa 16/15

Standard: 76242 (pełna treść orzeczenia)