Oskarżyciel publiczny w postępowaniu przed sądem

W sprawach o przestępstwa ścigane z urzędu, uprawnionym oskarżycielem publicznym przed wszystkimi sądami, zgodnie z art. 45 § 1 k.p.k., jest przede wszystkim prokurator, chociaż ustawa w § 2 tego przepisu dopuszcza możliwość, że inny organ państwowy może być oskarżycielem publicznym na podstawie szczególnych ustawowych przepisów określających zakres jego działania.

Przestępstwa publicznoskargowe mogą być również ścigane przez pokrzywdzonego, jako oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego, ale tylko w trybie art. 55 k.p.k. po wyczerpaniu warunków wskazanych w tym przepisie. W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego, zgodnie z art. 59 § 1 k.p.k., uprawnionym oskarżycielem jest natomiast z zasady pokrzywdzony, który może wnieść i popierać oskarżenie.

Postanowienie SN z dnia 18 maja 2017 r., IV KK 453/16

Standard: 41145 (pełna treść orzeczenia)

Z procesowego punktu widzenia jest rzeczą obojętną, prokurator której terytorialnie jednostki pro-kuratury dokonuje czynności, bowiem ustawa procesowa jedynie niektóre określone uprawnienia procesowe powierza prokuratorowi odpowiedniego szczebla – np. art. 263 § 4 k.p.k., art. 327 § 2 k.p.k.

Oskarżyciel publiczny pełni swą rolę w postępowaniu przed sądem karnym jako strona nie tylko na rozprawie (art. 46 k.p.k.), lecz również w takim charakterze ma obowiązek lub prawo brać udział w posiedzeniach sądu, jeżeli ustawa tak stanowi (art. 96 § 1 k.p.k.), zaś w pozostałych wypadkach – jeżeli posiedzenie nie jest niejawne – może w nim uczestniczyć, jeżeli się stawi (art. 96 § 2 k.p.k.).

Wyrok SN z dnia 4 sierpnia 2010 r., III KK 40/10

Standard: 42414 (pełna treść orzeczenia)