Przeszkody o nieokreślonym czasie trwania w prowadzeniu postępowania dowodowego (art. 242 k.p.c.)
Dowody i postępowanie dowodowe - część ogólna (art. 227 - 243 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Niemożność przeprowadzenia dowodu zachodzi w sytuacji, gdy dany dowód nie istnieje (został zagubiony, zniszczony), lub gdy z powodu przeszkody natury faktycznej dowód nie może zostać przeprowadzony w przewidywanym terminie, a okoliczności sprawy nie uzasadniają oczekiwania na możliwość przeprowadzenia dowodu (art. 242 k.p.c.).
Postanowienie SN z dnia 3 kwietnia 2025 r., I CSK 3972/23
Standard: 88561 (pełna treść orzeczenia)
W art. 242 k.p.c. jest mowa o uprawnieniu, a nie obowiązku, sądu („sąd może oznaczyć termin…”). Skoro zaś prekluzja, o której mowa w art. 242 k.p.c., stanowi uprawnienie sądu, a nie jego obowiązek, jego niezastosowanie czy też odmowa zastosowania nie może być utożsamiana z naruszeniem powyższego przepisu (por. wyrok SN z dnia 21.07.2009 r., II PK 140/08).
Samo ponowne nieusprawiedliwione niestawiennictwo świadka nie może być uznane za przeszkodę upoważniającą do stosowania art. 242 k.p.c. Normę art. 274 § 1 k.p.c. uznać należy za szczególną i wyłączającą w uregulowanym zakresie możność stosowania rygoru z art. 242 k.p.c. (por. wyrok SA w Szczecinie z 25.06.2014 r., I ACa 352/14)
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 23 sierpnia 2017 r., III AUa 381/17
Standard: 34526 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 34524