Stwierdzenie naruszenia prawa w sprawie ze skargi nadzwyczajnej

Art. 89 § 4 i art. 115 § 2 u.SN przewidują – w określonych w nich wypadkach – zaniechanie uchylenia lub zmiany orzeczenia przez Sąd Najwyższy rozpoznający skargę nadzwyczajną, mimo jego nieprawidłowości, i poprzestanie na stwierdzeniu wydania zaskarżonego orzeczenia z naruszeniem prawa. W tych zatem wypadkach skarga nadzwyczajna wypełnia funkcje zbieżne z funkcjami skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, gdyż otwiera drogę do realizacji odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa, przy zachowaniu kwestionowanego orzeczenia w obrocie prawnym. Inicjowane skargą nadzwyczajną postępowanie przed Sądem Najwyższym staje się wtedy jednym z postępowań, o których mowa w art. 417[1] § 2 zdanie pierwsze k.c. (por. postanowienie SN z dnia 20 grudnia 2018 r., III CNP 19/18).

Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2019 r., II CNP 1/18

Standard: 34439 (pełna treść orzeczenia)