Zaliczenie nadpłaty (przed dokonaniem zwrotu) na poczet opłaty należnej
Obowiązek uiszczenia opłaty przy wniesieniu do sądu pisma (art. 126[2] k.p.c. i 10 u.k.s.c.) Usunięcie braków fiskalnych pism procesowych
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sąd Najwyższy w obecnym składzie podziela stanowisko wyrażone w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 21 grudnia 2006 r., III CZ 96/06, stwierdzające dopuszczalność takiego zaliczenia. Jak wskazał Sąd Najwyższy, wprawdzie zgodnie z art. 10 u.k.s.c. opłatę należy uiścić przy wnoszeniu do sądu pisma podlegającego opłacie, jednak nie jest wykluczona możliwość wniesienia opłaty wcześniej - przed wniesieniem pisma. Przepisy u.k.s.c. nie regulują kwestii możliwości zaliczenia nadpłaty opłaty- przed dokonaniem jej zwrotu - na poczet opłaty należnej. Nie można wykluczyć więc takiej możliwości. Zasadniczą rolą obowiązku uiszczenia opłaty jest rola fiskalna - strona w ten sposób uczestniczy w ponoszeniu opłaty publicznej, dlatego zasadniczym kryterium wykonania obowiązku opłaty jest fakt jej uiszczenia. W tej sytuacji nie można odrzucić możliwości zaliczenia na należną opłatę, opłaty nadpłaconej i jeszcze nie zwróconej przez sąd, jeżeli przeciwny pogląd miałby prowadzić do ograniczenia prawa strony do odwołania.
Postanowienie SN z dnia 17 września 2014 r., I CZ 60/14
Standard: 65836 (pełna treść orzeczenia)
W postanowieniu z dnia 21 lutego 2007 r. (I CZ 1/07 - k. 249 - 251) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że ani ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, ani wydane na jej podstawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 grudnia 2006 r. nie przewidują jako sposobu uiszczania opłat sądowych zaliczenia na poczet tych opłat wcześniej nienależnie uiszczonych w tej samej sprawie innych opłat lub należności stron z tytułu wydatków, stanowiących różnicę między kosztami pobranymi od strony a kosztami należnymi. Zatem wskazana przez wnioskodawców w apelacji formuła uiszczenia przez nich nieobjętej wnioskiem o zwolnienie części opłaty od apelacji nie mogła znaleźć zastosowania.
Mimo to jednak złożenie powyższego wniosku nie pozostawało bez wpływu na ocenę słuszności postanowienia Sądu II instancji o odrzuceniu apelacji. Obowiązkiem Sądu Rejonowego było bowiem załatwienie wniosku wnioskodawców o zaliczenie niezwróconych zaliczek na wydatki na poczet części opłaty od apelacji w sposób, który wyjaśniłby im stanowisko sądu w tej sprawie - przede wszystkim poprzez dokonanie niezwłocznego rozliczenia zaliczek i zwrotu niewykorzystanej części w trybie art. 84 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych lub przynajmniej powiadomienie ich o odmowie wnioskowanego zaliczenia - i wezwanie ich do uiszczenia kwoty, która miała być w ten sposób uregulowana.
W sytuacji, kiedy sąd rzeczywiście dysponował środkami wpłaconymi przez stronę, wystarczającymi na uiszczenie przez nią ciążącej na niej opłaty, środków tych nie rozliczył, ani nie zwrócił, pomimo obowiązku przewidzianego w ustawie o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i pozostawiał stronę w przeświadczeniu, że należycie wywiązała się z powinności uiszczenia opłaty, obwarowanego surową sankcją odrzucenia środka zaskarżenia - konieczne było wezwanie tej strony do uiszczenia opłaty, analogicznie jak w wypadku odmowy udzielenia jej zwolnienia od kosztów sądowych. Takie wezwanie skierował do wnioskodawców Sąd Rejonowy po pozytywnym rozpatrzeniu ich wniosku o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych, a wnioskodawcy w wyznaczonym terminie uiścili żądaną kwotę 800 zł. Należycie wykonali zatem obowiązek opłacenia apelacji.
Postanowienie SN z dnia 5 czerwca 2007 r., I CZ 67/07
Standard: 34372 (pełna treść orzeczenia)