Odpowiednie stosowanie przepisów k.p.k.
Odpowiednie stosowanie w postępowaniu wykonawczym przepisów Kodeksu postępowania karnego (art. 1 § 2 k.k.w.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Postanowienie o odmowie przedterminowego zwolnienia z reszty kary zapadło na posiedzeniu sądu penitencjarnego w obecności skazanego, który został pouczony o sposobie i terminie wniesienia zażalenia. W takiej sytuacji przepis art. 100 § 4 k.p.k., znajdujący zastosowanie w postępowaniu wykonawczym na mocy art. 1 § 2 k.k.w., nie nakłada na sąd penitencjarny obowiązku doręczenia wydanego orzeczenia. Termin zawity do złożenia zażalenia na postanowienie wydane na posiedzeniu, w którym strona brała udział, powinien być liczony od daty jego ogłoszenia.
PiP 10/2019
Postanowienie SA w Krakowie z dnia 27 kwietnia 2018 r., I AKzw 366/18
Standard: 34243
W postępowaniu wykonawczym zagadnienie udziału obrońcy w posiedzeniu sądu, a także sprowadzenia skazanego na posiedzenie, uregulowane zostało w art. 22 § 1 i 1a k.k.w. i w art. 23 § 1 k.k.w.- co w związku z treścią art. 1 § 2 k.k.w. oznacza, że problematyka ta jest uregulowana w postępowaniu wykonawczym odrębnie i nie stosuje się tu przepisów Kodeksu postępowania karnego; nie maja zatem w postępowaniu wykonawczym zastosowania przepisy art. 464 k.p.k. i art. 451 k.p.k. (zob. postanowienie SN z 9 marca 2009r., II KO 98/08).
Postanowienie SN z dnia 27 września 2013 r., II KO 57/13
Standard: 41652 (pełna treść orzeczenia)