Odmowa zeznań przez oświadczenia świadka złożone na piśmie (art. 186 § 1 k.p.k.)
Konsekwencjie, termin i forma skorzystania z prawa do odmowy zeznań lub odpowiedzi na pytanie (art. 186 k.p.k.)
Skorzystanie przez świadka z prawa odmowy zeznań (art. 182 § 1 k.p.k.) może nastąpić także przez złożenie oświadczenia (art. 186 § 1 k.p.k.) na piśmie.
Interes wymiaru sprawiedliwości wymaga, by oświadczenie tego rodzaju pochodziło od osoby uprawnionej i by to oświadczenie było swobodne – zgodne z interesem takiego świadka. Złożenie więc takiego oświadczenia osobiście i ustnie wobec organów procesowych (sądu, prokuratora, funkcjonariusza Policji, itd.) poprawnie przeprowadzających czynność przesłuchania, daje tego gwarancje. Nie znaczy to jednak, że warunki swobody wypowiedzi, co do zasady, są wyłączone, gdy świadek sformułuje takie oświadczenie na piśmie i przekaże je organowi procesowemu. Wszelkie wątpliwości w tym zakresie mogą być, ewentualnie, wyjaśnione, także w drodze wezwania świadka do osobistego stawiennictwa (art. 177 § 1 k.p.k.) oraz złożenia oświadczenia osobiście i ustnie wobec organu procesowego, ze stosownym zaprotokołowaniem wypowiedzi świadka.
Uchwała SN z dnia 26 października 2006 r., I KZP 22/06
Standard: 34013 (pełna treść orzeczenia)