Pojęcie strony w rozumieniu ustawy o kosztach sądowych (art. 7 u.k.s.c.)

Rozszerzone w ww. ustawie o kosztach sądowych pojęcie strony zostało przewidziane na użytek sytuacji, w której z udziałem określonych osób, niebędących podmiotami stosunku materialno - prawnego stanowiącego przedmiot sprawy, wiąże się ponoszenie kosztów sądowych. O ile zatem, trzeba się zgodzić, że przedstawiciel ustawowy mieści się w kręgu osób, do których odnosi się pojęcie strony w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy o kosztach, o tyle nie sposób przyjąć, że tego rodzaju status przysługuje pełnomocnikowi (art. 96 k.c. in fine); jest on reprezentantem zaangażowanego w stosunek cywilnoprawny podmiotu na podstawie oświadczenia reprezentowanego i to również w przypadku ustanowienia adwokata z urzędu (art. 118 k.p.c.). Jako taki nie jest odrębną od reprezentowanego podmiotu stroną ani w rozumieniu przepisów k.p.c. ani w świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy o kosztach sądowych.

Postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r., IV CZ 70/07

Standard: 33999 (pełna treść orzeczenia)

Pojęcie strony, używane w ustawie o kosztach sądowych ma znaczenie autonomiczne, nadane mu w art. 7 ust. 1 ustawy. Przepis ten stanowi, że stroną w rozumieniu ustawy jest każdy uczestnik postępowania sądowego, w tym także świadek, biegły i tłumacz.

Status strony na gruncie analizowanej ustawy może mieć również kurator procesowy wyznaczony przez sąd i podejmujący za stronę procesu (uczestnika postępowania nieprocesowego) czynności procesowe.

Postanowienie SN z dnia 7 listopada 2006 r., I CZ 101/06

Standard: 34356 (pełna treść orzeczenia)