Świadczenia z umowy ubezpieczenia autocasco w warunkach art. 169 k.c.
Ubezpieczenie autocasco Nabycie rzeczy ruchomej od nieuprawnionego (art. 169 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Brak przymiotu właściciela pojazdu nie zawsze musi przesądzać automatycznie o niemożności objęcia ryzyka jego utraty ochrona ubezpieczeniową. W orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych za ugruntowane uznać należy stanowisko, zgodnie z którym okoliczność, że ubezpieczający, który nabył w dobrej wierze od osoby nieuprawnionej skradziony pojazd i nie uzyskał jeszcze prawa jego własności, nie powoduje nieważności umowy ubezpieczenia autocasco tego pojazdu (por. uchwałę SN z dnia 7 sierpnia 1992 r., III CZP 93/92).
Ubezpieczającemu przysługuje od ubezpieczyciela - z umowy ubezpieczenia auto-casco - odszkodowanie także wówczas, gdy w chwili utraty nabytego w dobrej wierze, uprzednio skradzionego pojazdu nie uzyskał prawa własności, jednak z zastrzeżeniem, że co innego może wynikać z umowy (uchwała SN z dnia 31 marca 1993 r. w składzie 7 sędziów, III CZP 1/93). W tym samym duchu wypowiedział się Sąd Najwyższy stwierdzając, że umowa ubezpieczenia zawarta przez osobę niebędącą właścicielem może być skuteczna, o ile ogólne warunki ubezpieczenia nie wyłączają możliwości ubezpieczenia mienia niestanowiącego własności ubezpieczającego, lecz pozostającego w jego posiadaniu, a brak jest podstaw do przyjęcia, że ubezpieczający tę okoliczność zataił (wyrok SN z dnia 24 sierpnia 2005 r., II CK 35/05).
Wyrok SA w Białymstoku z dnia 6 kwietnia 2017 r., I ACa 922/16
Standard: 80144 (pełna treść orzeczenia)
Ubezpieczającemu, który zawarł umowę ubezpieczenia autocasco, przysługuje od ubezpieczyciela odszkodowanie za utracony pojazd także wówczas, gdy okaże się, że wskutek nabycia w dobrej wierze od osoby nieuprawnionej wcześniej już skradzionego pojazdu, w chwili utraty pojazdu nie uzyskał on jeszcze prawa własności na podstawie art. 169 § 1 k.c. (tak SN w wyroku z dnia 08.07.1992r., III CZP 80/92, OSNC 1993/1-2/14).
Zakład ubezpieczeń jest odpowiedzialny za szkody spowodowane kradzieżą samochodu, jeżeli w chwili zawierania umowy ubezpieczenia, a także jeszcze w chwili kradzieży, ubezpieczony działał w uzasadnionym przekonaniu, że jest właścicielem pojazdu. Dla istnienia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń nie ma znaczenia, iż w późniejszym terminie okazało się, że ubezpieczony był tylko samoistnym posiadaczem takiego samochodu i nie nabył jeszcze jego własności (tak SN w wyroku z dnia 20.06.2002r., IV CKN 1131/00).
Zatem kwestią o podstawowym znaczeniu dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy było ustalenie, czy powód kupując przedmiotowy samochód i zawierając umowę ubezpieczenia, działał w dobrej wierze.
Umowa zawarta przez powoda nie budziła wątpliwości samego ubezpieczyciela. Zweryfikował on bowiem negatywnie przedstawioną mu umowę sprzedaży nie na etapie podpisywania umowy ubezpieczenia, ale dopiero na etapie postępowania likwidacyjnego, gdy powód zgłosił żądanie wypłaty odszkodowania. Podkreślić należy, iż w chwili zawierania umowy ubezpieczenia autocasco pozwany nie zażądał od powoda przedstawienia jakichkolwiek dodatkowych dokumentów, uznając za wystarczające dokumenty wydane przez organy administracji publicznej, tzn. dowód rejestracyjny oraz kartę pojazdu. Tymczasem Sąd Najwyższy, w niemalże identycznym stanie faktycznym stanął na stanowisku, iż nie można ze zdarzeń zaistniałych po zawarciu umowy kupna i po zawarciu umowy ubezpieczenia wyprowadzać wniosku, że ubezpieczający świadomie posłużył się sfałszowanym dokumentem przy zawarciu umowy ubezpieczenia (wyrok SN z dnia 02.11.2005r., II CSK 96/05).
Wyrok SR dla m. st. Warszawy z dnia 2 grudnia 2014 r., I C 1138/11
Standard: 5362 (pełna treść orzeczenia)