Zasada walutowości w ramach obowiązku odszkodowawczego (art. 358 k.c.)
Zasada walutowości (art. 358 k.c.) Zastrzeżenie w wyroku spełnienia świadczenia wyłącznie w walucie obcej (art. 319[1] k.p.c.) Szkoda i odszkodowanie; zakres obowiązku naprawienia szkody; wysokość odszkodowania (art. 361 § 2 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Gdy w treści zobowiązania obejmującego klauzulę walutową nie został określony sposób naprawienia szkody, jaka może wyniknąć z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, a w szczególności nie została określona waluta świadczenia mającego na celu naprawienie szkody kontraktowej, to wówczas odszkodowanie z tego tytułu powinno być określone w takiej walucie, w jakiej strony określiły walutę zobowiązania.
Skoro obowiązek naprawienia szkody kontraktowej stanowi element zobowiązania, które zostało naruszone, świadczenie polegające na naprawieniu szkody z tego tytułu przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powinno być określone w walucie zobowiązania.
Waluta zobowiązania w zakresie, w jakim determinuje ona walutę świadczenia polegającego na zapłacie odszkodowania za szkodę kontraktową, może być inna niż waluta zobowiązania wyznaczająca walutę świadczenia głównego wtedy, gdy strony w sposób wyraźny określiły walutę zobowiązania w obu tych zakresach (zob. wyroki SN z dnia 14 kwietnia 2016 r., II CSK 445/15 i II CSK 447/15).
Jeżeli świadczenie główne w umowie jest wyrażone w walucie polskiej, to również świadczenie odszkodowawcze z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania tej umowy powinno zostać spełnione w tej walucie (art. 358 § 1 k.c.).
W ramach swobody umów (art. 353[1] k.c. w zw. z art. 358 § 1 k.c.) strony mogą ustalić, że zapłata odszkodowania może nastąpić w innej walucie niż waluta zobowiązania głównego.
Wyrok SN z dnia 26 sierpnia 2019 r., V CSK 191/18
Standard: 56302 (pełna treść orzeczenia)
Jeżeli ani w treści zobowiązania, ani w treści przepisu szczególnego nie został określony sposób naprawienia szkody mogącej wyniknąć z niewykonania zobowiązania, a w szczególności nie została określona waluta świadczenia pieniężnego mającego na celu naprawienie szkody, odszkodowanie z tego tytułu powinno być określone przez wierzyciela i przez sąd w walucie, jaką strony wskazały jako walutę zobowiązania.
Przyjmuje się, że skoro obowiązek naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania stanowi jego element, świadczenie polegające na naprawieniu szkody z tego tytułu, poprzez zapłatę pewnej sumy pieniężnej, powinno zostać określone w walucie zobowiązania. Waluta szkody jest zdeterminowana walutą rozliczeń poszkodowanego z jego kontrahentami ( zob. wyrok SA w Poznaniu z dnia 22 lutego 2012 r., I ACa 27/12).
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 10 lutego 2016 r., I ACa 840/15
Standard: 56304 (pełna treść orzeczenia)