Ochrona i kontrola zasad etyki dziennikarskiej przez Krajowa Rade Radiofonii i Telewizji
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji (art. 213 Konstytucji i art. 5 - art. 11 u.r.t) Dziennikarska służba i etyka(art. 10 Pr. Pras)
Organ władzy publicznej, którym jest Krajowa Rada, nie powinien być wyposażany w kompetencję do podejmowania i inicjowania działań wiążących się z określaniem, jakie są zasady etyki dziennikarskiej, i z egzekwowaniem przestrzegania tych zasad. Otwartość i wysoki stopień niedookreśloności klauzuli etyki dziennikarskiej w powiązaniu z brakiem gwarancji instytucjonalnych i proceduralnych sprawia, że od każdorazowej, arbitralnej oceny Krajowej Rady będzie zależało, czym jest etyka dziennikarska i czy dane zachowanie było zgodne z zasadami etyki dziennikarskiej. Taki stan rzeczy jest niedopuszczalny w demokratycznym państwie prawnym, zwłaszcza że stwarza realne zagrożenie niekontrolowanego i niezgodnego z Konstytucją ograniczania wolności słowa. Konkludując, Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że przyznanie KRRiT zadania w postaci "inicjowania i podejmowania działań w zakresie ochrony zasad etyki dziennikarskiej" wykracza poza zakres odpowiadający roli i pozycji ustrojowej tego organu. Zadaniem organów państwowych realizujących politykę w zakresie koncesjonowania działalności nadawców nie jest ani ustalanie standardów etyki zawodowej, ani ich egzekwowanie. Przyznanie takich uprawnień wyposaża bowiem ten organ w instrumenty, które pozwalają sięgać w realizacji funkcji władczych państwa poza podstawę prawną, co jest niezgodne z art. 7 Konstytucji.
Wyrok TK z dnia 23 marca 2006 r., K 4/06, OTK-A 2006/3/32, Dz.U.2006/51/377
Standard: 3473 (pełna treść orzeczenia)