Odwołanie w okresie usprawiedliwionej nieobecności (art. 72 § 1 k.p.)

Niepowiadomienie pracodawcy o odzyskaniu zdolności do pracy przez pracownika odwołanego ze stanowiska powoduje, że pracodawca może rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia z powodu nieobecności trwającej dłużej niż okres zasiłkowy (art. 72 § 1 w związku z art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p.).

Ustawodawca umożliwił rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem odwołanym z zajmowanego stanowiska z zachowaniem ustawowego okresu wypowiedzenia wcześniej, niż z upływem tego okresu, jeżeli okres usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z powodu choroby trwał dłużej niż okresy wymienione w art. 53 § 1 i 2 k.p., przy czym decyzję o rozwiązaniu stosunku pracy bez zachowania okresu wypowiedzenia pozostawił organowi, który powołał pracownika na stanowisko.

W myśl art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p. prawo pracodawcy do niezwłocznego rozwiązania umowy o pracę powstaje wówczas, gdy niezdolność do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku w warunkach określonych w tym przepisie. Wyczerpanie okresu zasiłkowego wyznacza zatem najwcześniejszy dopuszczalny termin złożenia przez pracodawcę oświadczenia woli o rozwiązaniu stosunku pracy bez wypowiedzenia, przy czym stosownie do art. 53 § 3 k.p. uprawnienie to ustaje, jeżeli pracownik stawi się do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności, to znaczy po odzyskaniu zdolności do pracy.

Z brzmienia powołanych przepisów wypływa więc wniosek, że warunkiem rozwiązania stosunku pracy bez zachowania okresu wypowiedzenia bez winy pracownika jest upływ okresu ochronnego i utrzymująca się nadal niezdolność pracownika do pracy, przy czym uprawnienie pracodawcy do rozwiązania stosunku pracy w tym trybie trwa dopóty, dopóki pracownik nie stawi się do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności. Bez znaczenia jest wówczas, przez jak długi okres pracownik był nieobecny w pracy i ile czasu minęło od zakończenia związanego z tym okresu ochronnego.

Wyrok SN z dnia 11 lutego 2005 r., I PK 168/04

Standard: 61754 (pełna treść orzeczenia)

Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia w trybie art. 72 § 1 zdanie drugie KP może nastąpić wówczas, gdy pracownik z przyczyn wymienionych w art. 53 § 1 i 2 KP jest nieobecny w pracy dłużej niż okresy w tych przepisach wskazane. Nie dotyczy to sytuacji, gdy pracownik odwołany, po zakończeniu okresu usprawiedliwionej chorobą nieobecności w pracy, nie podejmuje zatrudnienia, gdyż nie ma takiego obowiązku (art. 71 KP).

Wyrok SN z dnia 15 października 1999 r., I PKN 245/99

Standard: 63535 (pełna treść orzeczenia)