Zobowiązania kredytowe, budowa domu, kupno samochodu itp. a ocena możliwości zobowiązanego
Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanych (art. 135 § 1 k.r.o.) Rozstrzygnięcie o alimentach na dzieci Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci (art. 133 § 1 i 3; art. 135; art. 138 k.r.o.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Nie można uznać, że każda spłata kredytu czy kredytów sama przez się uzasadnia pomniejszenie jego możliwości płatniczych jeżeli chodzi o alimenty.
Zapłata alimentów w wielu unormowaniach prawnych np. w postępowaniu egzekucyjnym stanowi uprzywilejowane zobowiązanie przed zobowiązaniami z innych tytułów. Również w praktyce sądowej, ukształtowanej przez Sąd Najwyższy, na gruncie prawa rodzinnego panuje pogląd, że zobowiązania alimentacyjne są zobowiązaniami priorytetowymi również wobec zobowiązań kredytowych.
Niewątpliwie kredyt jako niezbędny instrument gospodarki rynkowej ale również często niezbędny instrument funkcjonowania gospodarstw domowych nie może być postrzegany jako ważniejszy i pilniejszy niż zobowiązanie alimentacyjne.
Wspomniane wyżej stanowisko Sądu Najwyższego ilustruje np. wyrok z dnia 12 listopada 1976 roku w sprawie III CRN 236/76, w którym stwierdzono, że „osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi się z tym liczyć przy podejmowaniu rozmaitych decyzji finansowych, m.in. przy zaciąganiu kredytów i ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego ”.
Tak więc stanowisko pozwanego, że wysokość alimentów należy podporządkować jego zobowiązaniom kredytowym jest nie do zaakceptowania.
Wyrok SO w Olsztynie z dnia 29 marca 2017 r., VI RCa 40/17
Standard: 9836 (pełna treść orzeczenia)
Zadłużenie bankowe zobowiązanego nie może powodować ograniczenia uprawnionemu środków utrzymania i wychowania. Osoba bowiem, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi się z tym liczyć przy podejmowaniu wydatków i zaciąganiu zobowiązań (wyrok SN z dnia 12 listopada 1976 r., III CRN 236/76). Zaciągnięte przez pozwanego kredyty nie mogą zatem wpływać na wysokość świadczeń alimentacyjnych należnych pozwanemu.
Odmienna interpretacja przesłanek, od których ustawa uzależnia wysokość świadczeń alimentacyjnych, prowadziłaby do trudnego do zaakceptowania wniosku, że zobowiązany do alimentacji na skutek zaciągania coraz to nowych zobowiązań, mógłby doprowadzić do zwolnienia się z obowiązku świadczenia na rzecz uprawnionych.
Postanowienie SO w Bydgoszczy z dnia 17 marca 2015 r., X Cz 45/15
Standard: 72628 (pełna treść orzeczenia)