Właściwość przemienna w sprawach z czynu niedozwolonego
Właściwość przemienna w sprawie o roszczenie z czynu niedozwolonego (art. 35 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Językowa wykładnia art. 35 k.p.c. prowadzi do wniosku, że przepis ten dotyczy jedynie miejsca działania sprawcy szkody, nie miejsca materializacji jej skutku. Wykładnia językowa jest jedną z metod wykładni, a pierwszeństwo norm prawa europejskiego przed normami wywiedzionymi z ustaw krajowych, nakazuje dokonywać takiej wykładni systemowej, która nie będzie prowadzić do wewnętrznie sprzecznych wniosków.
Pojęcie miejsca zdarzenia powodującego szkodę w rozumieniu art. 7 pkt 2 rozp. (…) wskazuje bezpośrednio na krajowe sądy właściwe dla tego miejsca, z pominięciem konieczności zastosowania norm prawa krajowego regulującego właściwość miejscową w obrębie jurysdykcji określonej przepisami rozporządzenia (por. m.in. wyrok TSUE z dnia 3 kwietnia 2014 r., C-387/12; wyrok TSUE z dnia 22 stycznia 2015 r., C-441/13).
Postanowienie SN z dnia 11 maja 2020 r., I CO 44/20
Standard: 81825 (pełna treść orzeczenia)
Art. 35 k.p.c. ma zastosowanie także do następców prawnych podmiotów poszkodowanych, dochodzących wymienionych w nim powództw.
Postanowienie SN z dnia 16 listopada 2012 r., III CZP 69/12
Standard: 44416 (pełna treść orzeczenia)