Niezgodność z prawem orzeczenia wydanego sprzed daty zmiany linii orzeczniczej SN

Nie jest niezgodny z prawem w rozumieniu art. 424[1] § 1 k.p.c. prawomocny wyrok sądu oparty na wykładni przyjmowanej w momencie jego wydania przez Sąd Najwyższy, choćby w późniejszej uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego ustalono odmienną interpretację przepisów (wyrok SN z 13 grudnia 2007 r., I BP 36/07).

Także dokonanie przez Sąd Najwyższy w powiększonym składzie siedmiu sędziów odmiennej od dotychczasowej wykładni art. 241[13] k.p., nie uzasadnia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia wydanego przed podjęciem uchwały, uwzględniającego wcześniejszy kierunek wykładni tego przepisu (wyrok SN z 15 lutego 2007 r., I BP 17/06)

Wyrok SN z dnia 10 marca 2016 r., III BP 7/15

Standard: 34430 (pełna treść orzeczenia)

Nie jest niezgodne z prawem w rozumieniu art. 424[1] § 1 k.p.c. prawomocne orzeczenie, które – zanim doszło do zmiany stanowiska judykatury, wyrażonej w uchwale Sądu Najwyższego – odpowiadało dominującej, utrwalonej w praktyce wykładni prawa.

Niezgodność z prawem, rodząca odpowiedzialność odszkodowawczą Skarbu Państwa na podstawie art. 424[1] k.p.c. w związku z art. 417 § 1 i art. 417[1] § 2 k.c., musi polegać – mówiąc najogólniej – na oczywistej i rażącej obrazie prawa, niebudzącej żadnych wątpliwości. Niezgodności z prawem w tym rozumieniu nie powoduje także wybór jednej z możliwych interpretacji przepisów prawa, choćby w świetle innych orzeczeń okazała się nieprawidłowa.

Sąd Najwyższy wyraźnie także orzekł, iż nie jest niezgodne z prawem w rozumieniu art. 424[1] k.p.c. prawomocne orzeczenie oparte na wykładni „obowiązującej” w chwili jego wydania, choćby w późniejszym orzecznictwie, także w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego, ustalono odmienną interpretację przepisów (por. postanowienie z dnia 22 czerwca 2007 r., III CNP 37/07 oraz wyrok z dnia 13 grudnia 2007 r., I BP 36/07).

Postanowienie SN z dnia 24 lutego 2010 r., III CNP 26/09

Standard: 72100 (pełna treść orzeczenia)